พยายามจะอยู่คนเดียวให้ไหว พยายามจะอยู่ให้ได้ ถ้าไม่มีเธอตรงนี้เหมือนเก่า
ความทรงจำของเรา และเพลงโปรดเพลงนั้น
ใช้เวลาผ่านไปทุกวันก็เหมือนดี ไม่มีใครดูออกว่าฉันยังไม่ลืม
แค่ทำเป็นเหมือนลืม แต่ในทุกค่ำคืนที่ฉันอยู่คนเดียว
ในห้องเดิมที่เคยมีเธอกับฉัน
โอบกอดกันตรงนั้น เต้นรำอยู่ด้วยกันตรงนี้
คงมีเหลือแค่ฉันและเพลงๆนี้
เปิดเพลงนี้ให้มันดังๆ กลบเสียงคนที่ใจพัง
จะขอไม่รับรู้ทุกอย่าง
อยู่กับตัวเองจมในภวังค์ เปิดเพลงเดิมไปซ้ำๆ
ให้เสียงดังกว่าความเจ็บช้ำ
เก็บซ่อนงำทุกความเสียใจ ไม่ให้ใครได้ยิน
เมื่อเสียงเพลง เริ่มบอกตัวเองว่าให้พอ ฉันค่อยพอ และต่อจากนี้จะไม่มี
แค่คืนนี้อีกคืน ให้ใจฉันได้ลืม
คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
ในห้องเดิมที่เคยมีเธอกับฉัน
โอบกอดกันตรงนั้น เต้นรำอยู่ด้วยกันตรงนี้
คงมีเหลือแค่ฉันและเพลงๆนี้
เปิดเพลงนี้ให้มันดังๆกลบเสียงคนที่ใจพัง
ให้น้ำตาไหลเพียงลำพัง
อยู่กับตัวเองจมในภวังค์เปิดเพลงเดิมไปซ้ำๆ
ให้เสียงดังกว่าความเจ็บช้ำ
เก็บซ่อนมันทุกความเสียใจ ไม่ให้ใครได้ยิน
เปิดเพลงนี้ให้มันดังๆกลบเสียงคนที่ใจพัง
ให้น้ำตาไหลเพียงลำพัง
อยู่กับตัวเองจมในภวังค์เปิดเพลงเดิมไปซ้ำๆ
ให้เสียงดังกว่าความเจ็บช้ำ
เก็บซ่อนมันทุกความเสียใจ ไม่ให้ใครได้ยิน