แกไม่รอดแน่คนอีสาน
ผมมาขอลูกสาว พ่อ แบบอีสานฟลิ๊บ
ขอลูกสาว ของ แม่ แบบอีสานฟลิบ
ขอลูกสาว ของ พ่อ แบบอีสานฟลิ๊บ
ขอลูกสาว ของ แม่ แบบ อีสานฟลิบ
เฮ็ดได้บ่ เอาปลาค่อ มาห่อตอง
บองปลาแดกถ่า เอาหน้าหล่อๆ ไปเป็นค่าดอง
แม่เพิ่นกะกล้า ลูกสาวผู้ข่าเอาให้ผีบ้าจอง
ผมฮักน่ะหลายลูกสาวแม่ ผู้ได๋สิกล้าข่อง
ขั่นว่าสูบ่รอดแท้คนอีสาน พ่อ (พ้อ)
ไผมาเว้าใส่บ่ได้ ย่อนว่าผมมาดฐาน
หากินหมานเก็บบักกอกฝาน จนหลานเว้า
ผู้เฒ่าบ้านเฮาคือเก่งแท้ คือจั่งเขาเว้าขาน
ขั่นว่าสูบ่รอดแท้คนอีสาน
เป็นหยังว่าต้มอึ่งคือชั้น 1 อ่ะในเรื่องอาหาร
ตะไคร้ ใบบักกรูด ใส่อ่อนๆล่ะเด้อใบบักขาม
สามสี่กิ่ง หอมจนกลิ้งไปกับหนับบักจ๋าม
กะหนามบักจับมันตึงขึงกาง ล่ะอยู่ข้างเตา เผาถ่านใส่
เอากองใหญ่ๆแหน่ล่ะเด้อบักหำ
ระวังไหง่เข้าตาแหน่สิว่าเป็นกรรม
ดังไฟ พัดแฮงแท้ หน้ากะเลยสิดำ
ใบบักกรูดหัวสิงไครพริกตำ กะเทียมใส่
หม้อต้มน้ำ กำอึ่งเอาใส่ลงไป
จักว่าเป็นพรจากพระเจ้าเพิ่นประทานให้
อึ่งสุกแล้วใบบักขามตามลงไป อีก
บ่น้ำปลาต่อ ผงชูรสซิดซิดใส่ล่ะเฮ็ดหน้าหล่อ
ว่าแซบแท้ใส่หลายแซบหลายมาฮักกับอ้ายบ่
เอาซุมตำแล้วลงใส่หม้อ ล่ะเหลียวเบิ่งหน้าพ่อ
คน คนเคล้าให้เข้ากัน
ไปเด็ดเอาผักอีตู่ ข้างหั้ว อ้ายปลูกไว้หม่องฮั่น
ใส่ตบท้ายอ้ายสิเสิร์ฟให้ซิมได้ทั่วกัน
ผมเบิ่งลูกสาวพ่อแม่ได้ ครับให้เชื่อมั่น
ผมมาขอลูกสาว พ่อ แบบอีสานฟลิ๊บ
ขอลูกสาว ของ แม่ แบบอีสานฟลิบ
ขอลูกสาว ของ พ่อ แบบอีสานฟลิ๊บ
ขอลูกสาว ของ แม่ แบบ อีสานฟลิบ
ขั่นแมนเจ้าว่าคนอีสานมันบ่รอดเอ๋า
หยังมาเก๋าแท้คักแหน่จั่งได๋ไปว่าเขา
หาเห็ดอย่างเข้าป่า เลาเอากะต่าเหมา
หยิบนำทางวางกะต่า ล่ะออกไปหม่าข้าว
แม่ข่อยสอนตำป่นมา กะ ตั้งแต่หำน้อย
ก้อยขม ต้มซิ้น ซื้อทางอื่นบักหลายร้อย
งัวกะเลี้ยงเองแต่น้อยแมนคักกว่านายฮ้อย
เฮ็ดเอาเองบ่เสียจักบาทเว้ามา ล่ะข่อยน้ำลายย้อย
ป้อย ขั่นผมบ่คือกะให้พ่อป้อยโลด
ขั่นโคตรง่อยด้อยความฮู้กะให้พ่อป้อยโลด
ดูแลเธอบ่ได้กะให้พ่อป้อยโลด
กะเธอตาฮักตาแพงตาเบิ่งตาแยงล่ะเป็นตาต้อยโพด
ดองไว้ได้บ่ครับถือว่าขอแม่
ผมบ่แย่ดอกบอกได้ว่าผมน่ะของแท้
ดองไว้ได้บ่ครับถือว่าขอแม่
เงินบ่หลายด่อก ผัดติ๊กต่อกผมดังแท้
ผมมาขอลูกสาว พ่อ แบบอีสานฟลิ๊บ
ขอลูกสาว ของ แม่ แบบอีสานฟลิบ
ขอลูกสาว ของ พ่อ แบบอีสานฟลิ๊บ
ขอลูกสาว ของ แม่ แบบ อีสานฟลิบ