ล่ะเซาฮักกันแล้วบ้ออ้าย โทรจักสาย จักสาย บ่เห็นอ้ายนั่นกดรับ
Message ไปบ่ตอบกลับ โพสต์แชทไลน์บ่อ่านเม้นท์ คั่นเห็นแล้วแม่นป่วยใจ
ติดขัดหยังบอกแหน่อ้าย จั่งได้หน่ายน้อแหน่งซัง
เหตุผลหยังที่ชายเมิน บอกแก่ใจให้ไขฮู้
ล่ะบ่แม่นดูทำเมินหน้า คือบอกลาแล้วบ่ห่วง คั่นเบิ๊ดใจมีใหม่ควง
บอกแหน่เด้อ บอกแหน่อ้าย พอให้ได้ บ่ห่วงนำ ทำใจเด้อ... โอ๊ยนา...โอ๊ยล่ะเดอ
กดเบอร์โทรหา แต่ว่าอ้ายบ่รับสาย Message ข้อความส่งไป
แชทไลน์ก็ไม่ตอบมา ไลฟ์สดโพสต์ไปแล้วใยทำเป็นเย็นชา
ไปหลบอยู่ไสอ้ายจ๋า ทำไมไม่มีคอมเม้นท์
สัญญานไม่ดี บางทีโทรหาบ่ติด พาใจให้คิด หงุดหงิดแต่เช้าจดเย็น
หากแม้นไม่ว่าง แค่บอกสักคำจำเป็น แต่นี่ไม่เห็นโทรกลับไม่รับสายเลย
อยู่ไสเอย ส่างมาเงียบหายปานตายซื่อๆ
ฮู้บ่หือมีไผคิดฮอด ไปจอดอยู่ไส เหนือหรือใต้เมืองลุ่มบาดาล
หรือดาวอังคารพุ้นบ้อน้อพี่ หรือไปหลี้ฮู้ได๋ไหลล่อง ฮู้บ่ล่ะน้องคนนี่คิดถึง
นิดนึงรับสายพอได้ฟังเสียง หรือขอแค่เพียงสักครึ่งนาทีได้ไหม
ยุ่งอยู่บ่หนา หรือว่าอ้ายอยู่กับใคร
ถึงได้เงียบหาย หรืออ้ายนั้นหมดใจแล้ว
ลืมแล้วหรือคนที่เคยฮัก คนที่เคยฝากคำว่าฮักมาเว้ามาแซว
เมื่อก่อนนั้นยังเคยฮักกันแน่แน่ว มันเปลี่ยนไปแล้วบัดนี่ไม่มีเหมือนเดิม
บ่คือกับตอนเฮาเริ่ม บ่คือกับตอนเฮาเริ่ม สัมพันธ์ฮักกันใหม่ๆ
อยู่ไสล่ะมีน้องและอ้าย เคียงข้างอยู่เสมอ
บัดนี่เด้อบ่เจอแม้เงา ความฮักเฮานั่นมันขาดไป คงสิเบิ๊ดใจแล้วบ้ออ้าย แล้วบ้ออ้าย...