ตราบใดหมอลำยังคงมีคำว่า โอ ล่ะ หนอ
ลูกสาวอีแม่อีพ่อ คนนี้ยังมียี่ห้ออีสาน
น้ำโขง ชี มูล บุญคุณข้าวเหนียว ฮีตคองโบราณ
โอบกอดหัวใจอีสาน บ่มีมื้อปล่อย
ไต่คันแทนา กินน้ำฮอยควาย จำได้เสมอ
บาดแผลความจนที่เจอ แปรรูปมาเป็นพลังห้ามถอย
ซอกค้นจนเบลอ กว่าจะเจอฝันเนิ่นนานและคอย
ต้องสอบให้ได้คะแนนเต็มร้อย ในวิชาอดทน
ความจน บ่อนุญาตให้เราอ่อนแอ
และความพ่ายแพ้ก็บ่ได้แปลว่าต้องหมองหม่น
หมอลำ เสียงแคน เสียงพิณ เป็นวิตามิน เสริมแรงดิ้นรน
บ่ลืมให้เกียรติความจน เมื่อก้าวพ้นทางเดินกันดาร
อ้ายบอกฮักกัน แล้วรับความเป็นอีสานได้บ่
ปลาแดกอ้ายหอมบ่น้อ ฟังลำเป็นบ่ น้อเต้นหน้าฮ้าน
ชีวิตเปื้อนฝุ่น ต้นทุนบ่หลาย หัวใจอีสาน
หากอ้ายบอกว่าฮักกัน ต้องสอบให้ผ่านวิชาฮักจริง
ก็เพราะความจน บ่อนุญาตให้เราอ่อนแอ
และความพ่ายแพ้ก็บ่ได้แปลว่าต้องหมองหม่น
หมอลำ เสียงแคน เสียงพิณ เป็นวิตามิน เสริมแรงดิ้นรน
บ่ลืมให้เกียรติความจน เมื่อก้าวพ้นทางเดินกันดาร
บ่ลืมให้เกียรติความจน
ยังเว้าลาวนำกันทุกหน เมื่อเจอไทบ้านเดียวกัน