ละให้อ้ายลืมจังได๋ได้ ...คือเว่าง่ายแถะน้อใจคนลืมได้เว่าจนคล่อง
ละ อ้ายผู้ใจยังจำจอง มันลืมเจ้าบ่ได่ บ่เห็นหม่องดอกป่องแปว
ละพอปานใจถืกแผ้วดิ้นแด่วแดวคนึงหา บอกให้ลืมแฮงคือจาว่าให้จำ ...คำแพงเอย
ลืมง่ายๆ อ้ายคงไม่จำ คำเอ้ยคำลืมได้อ้ายลืมไปแล้ว
ยากที่ใจมันยังไร้วี่แวว ไม่ลืมแล้วยังจำซ้ำเติมหัวใจ
เธอมีใหม่บอกให้อ้ายลบลา..ลืมน้องสาทำง่ายอ้ายทำได้ไหม
เลิกกันแล้วไม่อยากไปวุ่นวายใจ ย้ำก่อนไปบอกส่งท้ายว่าอ้ายลืมเธอ
ปานคนเพ้อ..ว่าเธอเอ๋ยเธอคำเว่าเจ้าคล่อง
ปานคนเพ้อ..ว่าเธอเอ๋ยเธอคำเว่าเจ้าคล่อง
เป็นเครือก่องน้อง..บ่มีม่องป่องคา
ฮู้แล้วล่ะ ฮักเก่าเฮาจบ เธอมันลบง่ายดายลืมได้
เฮ็ดจั่งได๋แนวผู้ชายคนนี้..บ่ลืมนำจำจื่อหัวใจหลื่นดื้อ
อยากลืมเจ้ากะแฮงจำ
ร้อยครวญคร่ำ ร้อยคำรำพัน ก็เพราะมันลืมยากลำบากในใจ
ลืมไม่ลงก็คงจะไม่เป็นไร ไม่เป็นภัยคอยป่วนให้กวนใจเธอ
คำว่าฮักเกิดที่ในกลางใจ ต่อให้ตายตรงนี้ที่ใจเสนอ
อย่ากังวลว่าอ้ายจะกวนใจเธอ ไม่ไปเจอแล้วอ้ายไม่ไปก่อกวน
มวลความช้ำที่เธอใจดำทำอ้ายหงายถ่วน
มวลความช้ำที่เธอใจดำทำอ้ายหงายถ่วน
ยอมจบครบถ้วนอ้ายยอมมวนแล้วสู่แนว
ลืมเธอได้อ้ายลืมไปแล้ว ไม่ต้องมีแนวมาบอกว่าต้องลืมเธอ
มันยากที่ใจรู้ไหมที่อ้ายพบเจอ คำว่าลืมเธอไม่ง่ายเหมือนใจต้องการ
เป็นอดีตที่ยังคิดถึง ทุกห้วงคำนึงมันเหมือนผ่านไปวันวัน เพราะยากเหลือเกินว่าให้ตัดใจลืมกัน เมื่อสองเรานั้นผูกพันธ์คบกันมานาน
คืนวันในใจของอ้าย คืนวันในใจของอ้าย
ความหมายคือมีเข้าเฝ้าอยู่ จบกันแล้วอ้ายก็ฮู้
เบิ้ดสิ้นแล้วทุกประการณ์
ที่รำพันเป็นถ้อยคำจากใจ
ที่รำพันเป็นถ้อยคำจากใจ
ถ้าลืมเธอได้อ้ายลืมแล้ว