ก็ไม่รู้ทำไมทำไมมันยังไม่ลืม
ทั้งที่เขาก็ลืมก็ลืมเราไปตั้งนาน
เหมือนเวลาดีๆที่มีพึ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน
ไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร
ทั้งที่เธอก็ไปตั้งไกล เเต่ตัวฉันยังไม่ไปไหน
ทุกนาทีที่มี เธอกลับทำมันหล่นหาย
ทุกๆครั้งที่ฉันหลับตา ยังอยากรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน
มันจะมีสักครั้งบ้างมั้ยที่ได้พบเธอ
*อาจจะเป็นเพียงฝัน ที่ฉันได้พบเธอ
ที่ครั้งนึงเคยได้เจอ เห็นเธออยู่ตรงนั้น (กับฉัน)
อาจเป็นเพียงเท่านี้ ที่ฉันนั้นต้องการเเค่ได้พบเธอ
ความจริงที่ฉันต้องเจอ ตื่นขึ้นมาไม่เจอหน้าเธออีกแล้ว
(ความจริงที่เราต้องเจอ ในวันนี้ไม่เจอหน้ากันอีกต่อไป)
เหมือนทุกอย่างยังเหมือนเดิม เหมือนวันที่ฉันมีเธอ
ยังไม่เคยลบเคยเลือนมันออกไป
(*)