เคยบอกกับเธอไว้ ว่าฉันจะไม่เป็นไรถ้าเราจบลง
เรื่องแค่ขี้ผง และขอให้เธอนั้นจงอย่าลำบากใจ
ถ้าเจอคนนั้น ที่ดีกว่าฉัน
ที่พร้อมดูแลตลอดไป ไม่เป็นไร
แต่เมื่อวันที่เธอจะไป ไม่รู้ทำไม มันเริ่มหวั่นไหว ไม่เหมือนที่พูดมา
อยากอวยพรให้เธอ ได้เป็นสุขใจ แต่มันกลับทำไม่ไหว สุดท้ายก็มีแต่น้ำตา
ลืมไปหมดแล้วที่เคยบอกไว้ สัญญิง สัญญา
ตอนนี้รู้เพียงแค่ว่า ชีวิตไม่มีคุณค่าเมื่อเธอไป
ยังจดจำไม่ลืมไม่เลือน ยังทำเหมือนว่าเธอนั้นยังอยู่
ทั้งที่ใจก็พอ รู้เธอคงไม่กลับ มาไม่มีวัน
ที่ยังคงหายใจอยู่เพราะฉัน
ยังใช้ชีวิตทุกวันเหมือนยังมีเธอ
เหมือนเธอนั้นยังอยู่
เหมือนเราไม่เคยจาก
เหมือนวันที่ยังรัก
รักเธอไม่เคยเปลี่ยน
เหมือนเธอนั้นยังอยู่
เหมือนเราไม่เคยจาก
เหมือนวันที่ยังรัก
รักเธอไม่เคยเปลี่ยน
จะไม่มีวันเสียใจเลยฟังนะ
ถ้าไปแล้วมีความสุข ฉันก็พร้อมหมดพันธะ
ตอนนั้นก็คิดในใจ คำพูดเราเท่จังวะ
ประมาณว่าปูนพร้อมก่อ สุดหล่อพร้อมยังวะ
โถ พ่อกวียุคอังวะ ก็นึกว่ามึงเป็นลี้คิมฮวง
เสียสละคนรักให้ได้ ยอมให้คนนั้นคนนี้ชิมควง
สุดท้ายก็ทำไม่ได้ ก็เพราะหัวใจข้างซ้ายริมทรวง
มันสลักว่ารักเธอ แม้รู้สายน้ำไม่รินทวน
เหลือแต่น้ำตาริน ครวญคร่ำไปใจเจ็บจี๊ด
ไอ้ Look ที่เก็บ Keep
พ่อพระเอกคนนั้นได้แค่เตะปี๊บ เพราะมันเจ็บชิบ
เธอจากไปแล้วยังคิดถึงเธอทุก 7 วิ
ก็เพราะชีวิตคนเราน่ะมันไม่ใช่ Netflix
ฉันยอมพลิกลิ้นตระบัดสัตย์ว่าจะไม่เป็นไร
เพราะทุก ๆ คืนเวลามองฟ้ายังถามว่าเธอเป็นไง
ยังคงร้องไห้คิดถึงแต่เธอในคืนพระจันทร์เต็มใบ
และแม้ว่าฟ้าไม่เป็นใจ เธอยังเป็นรักล้นเต็มใจ
แม้นับจากนี้เธอไม่หวนมาแต่ยังจะรักชั่วเป็นไป
ยังจดจำไม่ลืมไม่เลือน ยังทำเหมือนว่าเธอนั้นยังอยู่
ทั้งที่ใจก็พอ รู้เธอคงไม่กลับ มาไม่มีวัน
ที่ยังคงหายใจอยู่เพราะฉัน
ยังใช้ชีวิตทุกวันเหมือนยังมีเธอ
เหมือนเธอนั้นยังอยู่
เหมือนเราไม่เคยจาก
เหมือนวันที่ยังรัก
รักเธอไม่เคยเปลี่ยน
เหมือนเธอนั้นยังอยู่
เหมือนเราไม่เคยจาก
เหมือนวันที่ยังรัก
รักเธอไม่เคยเปลี่ยน