แดดเรืองแสงร้อนแรงคลุมหล้าวับวาม
แผ่รังสีในยามตะวันมิจร
อย่าระเริงหลงว่าเวลาผันผ่อน
จะพาร้อนใจ
แดดอ่อนแสงร้อนแรงพลันคลายมิคง
อย่าลืมหลงเวลาล่วงเลยล้ำไป
อย่ามัวเพลินหลงว่าเวลานั้นไม่
ควรสนใจคำนึง
จงคิดอย่าเมินมอง
แดดอ่อนรองเรืองรำไรนั้นไซร้ควรคิดแหละพึง
สำนึกดูจนเห็นในใจจึ่ง
ซึ้งในคุณและค่าตะวัน
ก่อนสิ้นแสงตะวันจะจากลับไกล
โปรดจำไว้คือวัยล่วงไปพร้อมกัน
จึ่งควรตรองเสียก่อนอย่านอนหลงมั่น
วัยและวันจะผ่าน
จงคิดอย่าเมินมอง
แดดอ่อนรองเรืองรำไรนั้นไซร้ควรคิดแหละพึง
สำนึกดูจนเห็นในใจจึ่ง
ซึ้งในคุณและค่าตะวัน
ก่อนสิ้นแสงตะวันจะจากลับไกล
โปรดจำไว้คือวัยล่วงไปพร้อมกัน
จึ่งควรตรองเสียก่อนอย่านอนหลงมั่น
วัยและวันจะผ่าน
จึ่งควรตรองเสียก่อนอย่านอนหลงมั่น
วัยและวันจะผ่าน