ในเกมที่โชคชะตา ไม่ยืนข้างเราสักนิด
ในวันที่คิดที่ทำอะไร ไม่เป็นดั่งใจ ต้องการ
เมื่อแขนขาเรา เริ่มอ่อนล้าเรี่ยวแรง
แต่แสงไฟมัน ยังไม่มิดมืดลง
เมื่อก้าวมาไกล เกินที่จะเปลี่ยนใจให้เดินกลับไป
เหลือเวลาเท่าไรไม่รู้ ทุกนาทีต้องมีความหมาย
จะผิดจะเพลี่ยงพล้ำ กัดฟันไปต่อ ยังไม่สายเกินไป
แพ้ชนะยังไม่ตัดสิน อะไรก็พลิกได้ในพริบตา
แม้ครึ่งแรกหมดไป เหลืออีกครึ่งชะตาจบลงเช่นไรไม่มีปัญหา ยินดี
คงดีถ้าย้อนทางเดิมกลับไปได้เพื่อแก้ไข วันวาน
แต่สายธารกาลเวลาใช้กติกา ของมัน
ยิ่งนับเวลาได้มาเพิ่มเท่าไร ก็เหมือนเวลาร่นถอยหลังเท่ากัน
เมื่อก้าวมาไกล เกินที่จะเปลี่ยนใจให้เดินกลับไป
เหลือเวลาเท่าไรไม่รู้ ทุกนาทีต้องมีความหมาย
จะผิดจะเพลี่ยงพล้ำ กัดฟันไปต่อ ยังไม่สายเกินไป
แพ้ชนะยังไม่ตัดสิน อะไรก็พลิกได้ในพริบตา
แม้ครึ่งแรกหมดไป เหลืออีกครึ่งชะตาจบลงเช่นไรไม่มีปัญหา ยินดี
อย่างน้อยวันนี้มนุษย์คนนี้จะสู้ให้มันสุดใจ
เหลือเวลาเท่าไรไม่รู้ ตราบใดที่เรานั้นยังหายใจ
ล้มก็ยืนขึ้นมา เขียนชะตากับมือ จบลงเช่นไรไม่หวั่นไม่ไหว
แพ้ชนะยังไม่ ตัดสิน อะไรก็พลิกได้ในพริบตา
แม้ครึ่งแรกหมดไป เหลืออีกครึ่งชะตาจบลงเช่นไรไม่มีปัญหา ยินดี
ฉันยินดี ก่อนที่จะนาทีสุดท้าย อย่างน้อยวันนี้มนุษย์คนนี้จะสู้ให้มันสุดใจ
