ในทุกๆเช้า มักจะมีใครคนนึง ที่ส่งข้อความเข้ามาทัก เข้ามาทาย ตอนสายๆฉันถึงได้อ่าน
เพราะฉันนอนนานไปหน่อย
แต่แล้วในวันนี้ เขาก็หายไม่ได้ทักได้ทายแต่เช้า รู้สึกร้อนๆหนาวๆเหมือนยังมีอะไรที่ขาด
อาการอย่างนี้ไม่ค่อยจะบ่อยนัก
* ถ้าหากคืนนี้ไม่เจอก่อนนอน คงจะคิดถึง และเฝ้ารอ
โดดเดี่ยวอย่างนี้ฉันคงไม่ยอม อยากจะขอ
** อย่าปล่อยให้ฉันต้องรอนานๆ เพราะฉันมีเพียงแค่ใจบางๆ
เธอหายแป๊ปเดียวยังทรมาน ไม่มีเธออาจจะทำให้ลำบากใจ
อย่าปล่อยให้ฉันต้องคอยนานๆ เพราะฉันมีเพียงแค่ใจบางๆ
ให้เลิกคิดถึงคงไม่มีทาง มันต้องการ แค่อย่างเดียวให้เธอนั้น กลับมาเร็วๆได้ไหม
ปไม่รับเธอไม่รับมีแต่เสียงที่ฝากข้อความ ถ้าให้นับสายที่วางคงจะคิดว่าฉันเป็นพวกโรคจิต
ที่รัวสาย
รอเธอจนค่ำตาดำๆฉันมันเริ่มจะปิดแต่แล้ว เสียงสวรรค์มันก็ดังฉันก็นึกว่าใครจะโทรมาผิด
ที่แท้ก็เป็นเธอ
( * , ** )
เวลาที่รอนานๆบางที ก็หวั่นว่าเธอจะหายไป ก็คิดถึงอยู่ตลอดไม่เห็นต้องบอก ก็รู้อยู่แก่ใจ
แต่เธอไม่ต้องเป็นห่วงว่าฉันจะกลายเป็นบ้าเป็นป่วง
ฉันไม่ได้รีบฉันไม่ด่วน แต่อย่าให้รอจนลูกเราบวชนะ
( ** )