อยู่ในที่เดิม ท่ามกลางทุกสิ่งที่เดินจากจุดกำเหนิดนั้น ไปที่ไหนกัน ฉันไม่รู้
หากว่าผู้คนได้ผ่านมาเจอว่า ฉันกำลังเดินทางไปยัง ที่ไหนก็ตาม ฉันแค่จะไป
แม้ว่าใครจะคิด ไปด้วยความศรัธรา ทุกอย่างที่หวังที่ฉันไม่รู้สึก
วันที่เงาเธอนั้นไม่สวยงาม ดวงตะวันเป็นเพียงแค่แสงผ่านมา ความมึดในตาได้หายไป
วันที่มีเพียงแค่การเดินทาง ราวกับเดินไปโดยไม่รู้ว่ากาย ฉันได้สัมผัสกับอะไร
สิ่งที่สวยงาม ที่คนมากมายได้คิดจากสิ่งที่เรียนรู้ เป็นจริงหรือไร ฉันไม่รู้
อาจเป็นแค่เพียง เรื่องราวที่ใครต่อใครอ้างถึง ในวันที่คน คิดแค่อยากจะทำ
