คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก บอกไว้เลยอย่าไปคิด
เรื่องของเราถึงเรามีสิทธิ์ หลงคิดไปก็เท่านั้น
ฝันกลางวันหรือฝันกลางคืน มันก็เป็นแค่ความฝัน
หลงคิดเมื่อไหร่ให้รู้เท่าทัน รีบกลับมารู้สึกตัว
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ปัญญาพึ่งพาตั้งใจคิด
เราไม่ใช่ปัญญาประดิษฐ์ อยากหยุดคิดต้องฝึกฝน
คนมีขันธ์มีกายมีจิต แต่คงอยู่กับเราไม่ทน
เรียนรู้จากมันเป็นคนเหนือคน ตามคนใต้โคนต้นโพธิ์
หยุดคิดเมื่อไหร่ ใจเราก็เป็นสุข
หลงคิดเรื่อยไป ใจเราก็เป็นทุกข์
ร้อยแปดพันประการเรื่องราว
ชอกช้ำเวทนาผิดถูก
ตัวเราล้วนเป็นคนปลูกความทุกข์ระทม
หยุดคิดเมื่อไหร่ ใจเราก็เป็นสุข
หลงคิดเรื่อยไป ใจเราก็เป็นทุกข์
ร้อยแปดพันประการเรื่องราว
ชอกช้ำเวทนาผิดถูก
ตัวเราล้วนเป็นคนปลูกความทุกข์ระทม
อย่าจ่อมจมอยู่กับทุกข์
รับรู้สุขแล้วปล่อยไป
ชีวิตนี้ไม่มีอะไร
แค่ใจกายอนัตตา
กลับมารู้สึกตัว
กลับมารู้สึกตัว
กลับมารู้สึกตัว
