การเดินทางก็เงี้ยะ มีขึ้นมีลง มีต้นน้ำลำธารและป่าเขา
เรามีสุขและทุกข์ปนเปกันไป นั่นแหละคือการเดินทาง
วันที่ดวงอาทิตย์รุนแรงแสงแผดเผา เราเหนื่อยล้าพาฉันให้เหงื่อไหล
แต่เธอก็คอยตักน้ำลำธารใสสะอาด ทำให้ฉันดับร้อนและผ่อนคลาย
แค่เพียงได้รู้ว่ามีเธออยู่ใกล้ ๆ ฉันก็อุ่นใจ
วันที่มีหยาดฝนโปรยปรายพร่างพราย เราเปรอะเปื้อนเปียกปอนกลางสายฝน
แต่เธอก็ดันยังร้องเต้นรำฮัมเพลง ทำให้ฉันอมยิ้มไม่หุบเลย
แค่เพียงได้รู้ว่ามีเธออยู่ใกล้ ๆ ฉันก็สุขใจ
ในบางครั้งที่ฉันหมดหวังและยังไม่มีกำลังใจ แต่ว่าฉันก็ยังไม่เคย ไม่เคยจะหวั่นไหว
เพราะรู้ว่ามีเธออยู่ แค่รู้ว่ามีเธออยู่ แค่เท่านั้นสบายใจ (เธอมีฉันไม่ต้องกลัว)
วันที่มีลมหนาวเหมันต์พัดมา อากาศหนาวทำเราตัวสั่นไหว
แต่เธอโอบกอดฉันไว้ และให้ไออุ่น อุ่นจนเจ้ากองไฟยังอิจฉา
แค่เพียงได้รู้ว่ามีเธออยู่ใกล้ ๆ ฉันก็อุ่นกายการเดินทางก็เงี้ยะ
