ทนกับคำว่ารอ น้องหล้าบ่เคยสนใจ
อ้ายเฮ็ดดีปานใด หัวใจบ่ยอมรับฟัง
หมดความหวัง หัวใจเจ้ามีคนอื่น
ฝืนทนรอต่อไป เพราะใจอ้ายยังฮักเธอ
ฆ่าให้ตายอ้ายยังอยากเจอ เพราะเธอคือลมหายใจ
บทสุดท้าย ถึงตายอ้ายก็ยังรอ
เฮ็ด... จั่งใด๋
ย้อนหัวใจน้องมีหลายคนหมายปอง
สู้อยู่เด้อ... ฝากบอกกับน้อง
อยากเป็นเจ้าของ ต้องตายตัวอ้ายกะรอ
ฆ่ากันให้ตาย อ้ายกะบ่อเซาฮัก
เป็นแค่คนรู้จัก บ่ได้เป็นคนรู้ใจ
นี้เป็นความจริง ที่น้องต้องการฝากไว้
คำว่าคนรู้ใจ ถึงตายอ้ายบ่มีทาง
บ่เป็นหยัง อ้ายบ่อถือคำเว้าของน้อง
คำว่าฮักเฮาสอง น้องบอกบ่มีหนทาง
สู้แบบอ้างว้าง ไร้หนทางอ้ายกะสิเบือน
ยอมฮับอ้ายมีแต่ใจ เกินร้อยที่คอยน้องนาง
เมื้อใด๋ที่เขาเหินห่าง อ้ายคนฮ่างฮ่างยังสแตนด์บาย
บอกจากใจ แม้ตายอ้ายยังฮักเธอ
ฮู้อยู่... เฮาไกลกันห่าง
อ้ายเหมือนทาง ดินแดง
น้องเปรียบเหมือนดัง ทางด่วน
อดเอาเด้อ... ปลอบใจพอม่วน
ย่านหัวใจซวน ดวงตาพากันร้องไห้
ฆ่ากันให้ตาย อ้ายกะบ่อเซาฮัก
เป็นแค่คนรู้จัก บ่ได้เป็นคนรู้ใจ
นี้เป็นความจริง ที่น้องต้องการฝากไว้
คำว่าคนรู้ใจ ถึงตายอ้ายบ่มีทาง
บ่เป็นหยัง อ้ายบ่อถือคำเว้าของน้อง
คำว่าฮักเฮาสอง น้องบอกบ่มีหนทาง
สู้แบบอ้างว้าง ไร้หนทางอ้ายกะสิเบือน
ยอมฮับอ้ายมีแต่ใจ เกินร้อยที่คอยน้องนาง
เมื้อใด๋ที่เขาเหินห่าง อ้ายคนฮ่างฮ่างยังสแตนด์บาย
บอกจากใจ แม้ตายอ้ายยังฮักเธอ
ฮู้อยู่... เฮาไกลกันห่าง
อ้ายเหมือนทาง ดินแดง
น้องเปรียบเหมือนดัง ทางด่วน
อดเอาเด้อ... ปลอบใจพอม่วน
ย่านหัวใจซวน ดวงตาพากันร้องไห้