ดวงจันทร์เคลื่อนคล้อยดาวน้อยมืดดับ
ตะวันลาลับ นับกาลผ่านเลย
* ที่ๆเคยดื่มด่ำ คำรักยังคงกังวาล ที่เราเคยร่วมฝันผันเป็นอดีต ที่เคยนั่งคู่เคียงบัดนี้เหลือ เพียงภาพในนิมิต ที่ใจยังคิดพร่ำเพ้อถึงเธอมิคลาย
** โอ้เหตุไฉน ใยหัวใจไม่ยอมปล่อยวาง คู่ครองใฝ่ปองลาร้างสวรรค์ไม่สร้างทางรักสองเรา... กรรมใดใยขีด ให้ชีวิตต้องตรมต้องเศร้า เวียนว่ายพันหมื่น แสนปียังเฝ้า รอคอยรักเราเหนือ กาลเวลา
*** จะล่วงเลยกี่ปีแสง มิอาจเปลี่ยนแปลงในรักมั่น จะห้วงนิทราหรือดับขันธ์ มิอาจมากั้นแรง ปรารถนา... ขอพบสบตายอดชีวี หัวใจข้านี้มันร้องร่ำ จะภพชาติใดยังจดจ่า ฉันยังครวญคร่ำถึงแต่เธอ เออ เออ เอ่อ เอ้ออออ
เอ่อ เออ เอ่อ เอ้อออ เออ เออ เอ่อ เออ เอออออ
ซ้ำ * , ** , ***
