ภาพเวลาในวันวาน
แม้ผ่านมาเนิ่นนานสักเท่าไร
ยังลบความจำที่มีออกไม่ได้
ยังอยู่ภายในใจเสมอมา
กับความเจ็บปวดไม่ทันได้บอกลา
แต่เราต้องเก็บเอาไว้ข้างใน
*
ต้องบอกตัวเองเอาไว้กับใจที่มีอยู่
ทุกอย่างต้องเรียนและรู้รับและอยู่กับมันให้ไหว
ต้องบอกตัวเองเอาไว้แม้เราจะไม่เหลือใคร
สุดท้ายเรื่องราวมากมาย
คงกลายเป็นเพียงแค่ความฝัน..ที่ไม่มีวันเป็นจริง
เวลายังพาเราเดินทาง
ผ่านความทรงจำสีจางๆ
แต่มันไม่ได้ทำให้ฉันนั้นลืมเธอไป
ความเจ็บปวดยังฝังอยู่ในหัวใจ
นับตั้งแต่วันนั้นที่เธอจากฉันไปไม่กลับมา
,*
ต้องบอกตัวเองได้แล้วว่าต้องปล่อยมือ
เลิกหลอกตัวเองว่าฉันจะต้องอยู่ให้ได้
แล้วเรื่องราวสักวันจะผ่านพ้นไป
โปรดรู้ว่าหัวใจยังพังได้อีกเป็นล้านครา
แค่ปล่อยมือลาให้กับวันเวลาที่เสียไป
,*
สุดท้ายเรื่องราวมากมาย
คงกลายเป็นเพียงแค่ความฝัน..ที่ไม่มีวันเป็นจริง