คล้ายคล้ายว่านานนานไป ดูเหมือนเราคงจะจืดจาง
ไม่พูดไม่คุยกันเหมือนก่อน
ทุกครั้งที่เราเจอกัน ไม่เหลือคำพูดที่ออดอ้อน
มันต่างจากเราตอนแรกแรก
ไม่หึงไม่หวง ไม่เดินควงแขนเหมือนวันเก่า
เงียบเงียบเมื่อนั่งกินข้าวกันสองคน
ไม่หวานไม่แหวว ดูดูไปแล้วเหมือนจำทน
ทั้งที่เมื่อก่อนโน้นเคยหวานมาก
แต่ใครจะรู้ไหม ที่เหลือคือความรักที่จริงแท้
รักไม่ผันแปรและถาวร
หมดความหลงใหล เหลือไว้เพียงความมั่นคงแน่นอน
รักแท้มันซ่อนอยู่ข้างใน..เย้เฮ (รักแท้มันซ่อนอยู่ข้างใน)
ไม่คิดถึงกันเลย เป็นเพราะรู้ว่าเรายังอยู่เคียง
ยังไงยังไงก็ไม่ห่าง
แค่เห็นสายตากันเอง ก็รู้ใจโดยไม่ต้องฟัง
อบอุ่นติดใจอยู่ข้างกัน
ไม่หึงไม่หวง ไม่เดินควงแขนเหมือนวันเก่า
เงียบเงียบเมื่อนั่งกินข้าวกันสองคน
ไม่หวานไม่แหวว ดูดูไปแล้วเหมือนจำทน
ทั้งที่เมื่อก่อนโน้นเคยหวานมาก
แต่ใครจะรู้ไหม ที่เหลือคือความรักที่จริงแท้
รักไม่ผันแปรและถาวร
หมดความหลงใหล เหลือไว้เพียงความมั่นคงแน่นอน
รักแท้มันซ่อนอยู่ข้างใน..เย้เฮ (รักแท้มันซ่อนอยู่ข้างใน)
อยู่กันมานานแล้ว หมดไปแล้วที่เคยลุ่มหลงจนลนลาน
ก่อเกิดความสัมพันธ์แน่นแฟ้นมาแทนกัน
เราจะหายไป เราจะไม่ทิ้งกัน
เรามีกันทุกวัน และนั้นคือรักแท้…
แต่ใครจะรู้ไหม ที่เหลือคือความรักที่จริงแท้
รักไม่ผันแปรและถาวร
หมดความหลงใหล เหลือไว้เพียงความมั่นคงแน่นอน
รักแท้มันซ่อนอยู่ข้างใน..เย้เฮ
(แต่ใครจะรู้ไหม ที่เหลือคือความรักที่จริงแท้
รักไม่ผันแปรและถาวร หมดความหลงใหล
เหลือไว้เพียงความมั่นคงแน่นอน รักแท้มันซ่อนอยู่ข้างใน)