(เพลงช้า)....บุญเดือนสามใจน้องหวาสเหว่ เราสร้างบุพเพกลายเป็นบุบพังไป สายแนนรักขาดความจริงใจ เธอมาพักรักไว้ ทิ้งหัวใจลงสระกำแพง......
(เกริ่น).....เออ....เอิง...เอย........สัญญากันขาดสะบั้นพังพินาศ ณ ปราสาทสระกำแพงแหล่งสถาน เมื่อปีกลายหัวใจยังเบิกบาน ปีนี้ใจน้องร้าวรานสะท้านทรวง....(เกริ่นลำ)....ละปล่อยลมลวงแท้น้ออ้าย วาจาชายเว้าบ่แน่ มีแต่แถไปมื้อมื้อ คือคำเว้าเจ้าบ่จริง ตั๋วปานลิง...........โอ้ยหนา...โอ้ยน้อ....ละหนา
(กันตรึม)......เออเอ๋อเอิงเอย....ฮะเออะ ฮะเออะ ฮะเออะ ฮะเออ...ฮะเออ......เออเอย...ได้ยินจูมแจวว่าจูมจีจอน ว่าจีจั้น นกเขาเคียงคู่มันอยู่เป็นคู่เป็นคู่กัน เห็นนกมันหยอกล้อกัน จนเฮาใจสั่นอิจฉานกน้อย......
......นั่งคอยอยู่สระกำแพงใหญ่ เห็นเมฆไหลไปไหลไปเวินเวิน คือดั่งใจของอ้ายผู้เคยนัดหมายเว้าจาพาเกริ่น เขาเอิ้นว่าฮักพอกะเทิน คำเว้ากะเว้าแบบผิวเผิน ตั๋วต้มให้นางเตอะตุ้มเติ่น ตุ้มเตอะ เตอะเตอะตุ้มเติ่น จนใจน้องเขิน เอิ้นหาวอนว่อน........
(ลำ).......เอาเด้อ ว่อนว่อนฮ้อง นำลมฮองฮองดังก้องหย่าวหย่าว ใจผู้สาวอุทุมพรนั่งไห้ทางอ้ายบ่หวน ใจผู้ล้วนร้อยแง่คำหวาน เจ้าผู้ตาลสาละน้อใบดกให้นกเจาะจนโหว่ง โตะต่งล่งเจ้าผู้หงส์ลอยไปกลายบ้านน้องอยู่ คันบ่หมายสั่งชู้คือบ่เอิ้นสั่งแฟน.....
(สารภัญ).....คิดฮอดผู้เคยเว้าม่วน หอมดอกดวนว่าลอยตามลม น้องนี้กะแฮ่งคิดถึง รักสุดซึ้งจนใจระทม ปราสาทสระกำแพงใหญ่ หม่องเฮาไหว้สองมือกราบก้ม บูชาพระเมี๊ยะมุนีให้รักพี่ของน้องสุขสม กราบไหว้องค์หลวงปู่เครื่อง ให้ฟูเฟื่องฮักเฮาอย่าได้ล้ม ปีนี้น้องเศร้าอกตรม ฮักมาล่มสลายลงแล้ว..........
(ลำเต้ย)........เฮือแจวละพายลืมวังน้ำ กกขามมาลืมไม้ลืมป่า ดงข่ามาลืมขิงหน่อน้อย เทียวป้อยอยู่บ่เซา ใจหนักละพี่ได้กินข้าว ใจเบาล่ะพี่ได้กินนุ่น โอ้ย ใจจริงเจ้ากินแต่นุ่น ใจจางเจ้าพ้อแต่น้ำ จางเรื่อยแม่นบ่เค็ม ใจเลมละกัดกินฮักน้อง ใจหมองอ้ายต้มจนเปื่อย จนเมื่อยเบิ๊ดแฮงอ่อนล้า อ่อนล้าน้ออ่อนล้า อ่อนล้า บ่มาจ้อยส่างล่ายคำ น้องรักซ้ำที่สระกำแพงใหญ่ วิงวอนพี่ชายผู้หมายซ้อน กลับอุทุมพรแหน่เด้ออ้าย.............[จบ]