ละซุมชาติสันดานหมา หายืมแต่คนอื่น
ได้แล้วบ่เคยคืน ส่างมะเป็นตะหน่าย
ยืมแล้วส่ำได้ฟรี แต่กูนี้สิตาย
จักสิหาเงินไส มาจ้ายหนี้เขา เว้าละอุกอั่งเอ้า ทวงไผกะบ่ตีง
เฮายืมเงินแน่ โคตร เมิงตาย
เว้าบ่อยากอาย สิหาไสมาคืนกู
เวลาเพิ่นยืม แทบสิกราบตีน
เวลาขอคือ กูส่ำขอทาน อีสันดานอย่างดี
มาถามยืมเงิน ปานกูสิมีให้
เวลาเพิ่นอยากได้ เว้าง่ายปานหมา
ฮอดเวลาคืน หน้าด้านแท้ว่า
บอกว่าบ่มี ให้สมคำมึงเว้า ใช้แต่มุกเก่าๆ ใช้แต่มุกเก่าๆ
ละซุมชาติสันดานหมา หายืมแต่คนอื่น
ได้แล้วบ่เคยคืน ส่างมะเป็นตะหน่าย
ยืมแล้วส่ำได้ฟรี แต่กูนี้สิตาย
จักสิหาเงินไส มาจ้ายหนี้เขา
เว้าละอุกอั่งเอ้า เว้าละอุกอั่งเอ้า
ก็คืนกูแหน่เห็นว่ากูบ่ป๋า
อันที่กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง
มีความสุขแท้หว่า และใจกูหม่นหมอง
สั่งมาแต่แนวหรูๆ กูกินแต่กับบเกลือ
เราซุมซั่วเอาเหลือ เราซุมซั่วเอาเหลือ
บ่หลูโตนกูแหน่ติ
ละซุมชาติสันดานหมา หายืมแต่คนอื่น
ได้แล้วบ่เคยคืน ส่างมะเป็นตะหน่าย
ยืมแล้วส่ำได้ฟรี แต่กูนี้สิตาย
จักสิหาเงินไส มาจ้ายหนี้เขา
เว้าละอุกอั่งเอ้า เว้าละอุกอั่งเอ้า
ละซุมชาติสันดานหมา หายืมแต่คนอื่น
ได้แล้วบ่เคยคืน ส่างมะเป็นตะหน่าย
ยืมแล้วส่ำได้ฟรี แต่กูนี้สิตาย
จักสิหาเงินไส มาจ้ายหนี้เขา
เว้าละอุกอั่งเอ้า เว้าละอุกอั่งเอ้า
ละซุมชาติสันดานหมา หายืมแต่คนอื่น
ได้แล้วบ่เคยคืน ส่างมะเป็นตะหน่าย
ยืมแล้วส่ำได้ฟรี แต่กูนี้สิตาย
จักสิหาเงินไส มาจ้ายหนี้เขา
เว้าละอุกอั่งเอ้า เว้าละอุกอั่งเอ้า
ทวงไผกะบ่ตีง