นวลเนื้องามดั่งจันทร์ฉาย
หอมดังดอกไม้สวรรค์
ตัวอยู่บนวิมาน
ดังอยู่ผู้เดียวในกรงทอง
โฉมข้าสุดโสภา
หาเปรียบไม่มีสอง
คอยขับรํา ร่ำร้อง
ให้เหล่าทวยเทพสราญ
*
ไม่มีสิทธ์จะรักใคร
ไม่มีสิทธิ์มีหัวใจ
เป็นนางต้องห้าม
อย่าสัมพันธ์ฉันท์ชู้กับผู้ใด
ถูกกําหนดให้เดียวดาย
จําต้องเก็บไว้ภายใน
ฉันต้องทําอย่างไร
ได้แต่ระบายผ่านน้ำตา
ยามข้าร่ายรํา …
**
โอ้อกเอย... เจ้าอัปสรา
ผู้สถิตย์แดนเทพเทวาเอย
แม้ใจฝืนชะตา แต่มิวาย
พ่ายกฎสวรรค์
ฉันผิดตรงไหน
ฉันก็มีหัวใจเหมือนกัน
ไร้คู่อยู่ทรมาน
คอยความรักนั้นแลสืบมา