คำบางคำสิสำคัญ เมื่อคนเว่าคำนั้นบ่อยู่แล้ว
กลิ่นบางกลิ่นเคยบางแผ่วสูดเวลาโชยผ่านแล้วใยห่วงหา
เพลงบางเพลงที่เคยฟัง ก่อนนั้นกะเป็นเพลงธรรมดา
ได้ยินมื่อนี้แสนมีค่า เพราะก่อนเคยฟังเวลาอยู่กับเธอ
แต่บางครั้งในบางคราว เฮาก็ห่วงแต่ใจตน
จนละเลยใครบางคน ที่เฮาเคยปรารถนา
หลงมองหาแต่สิ่งใหม่ ที่ถืกใจสมบูรณ์กว่า
จนหลงลืมในคุณค่า เผลอคิดว่าเขาไม่เป็นไร
ใกล้โตผลัดไกลตา หลงย่องหาแต่คนอื่น
ยามหนักเบิ้ดแฮงบืน แล้วไผละซ่วนไว้
สุขสมภิรมย์จิต กะตั้งคิดฮอดคนไกล
คนที่อยู่เคียงกาย กลับได้ความว่างเปล่า
จมูกอยู่ใกล้ตา แนมหาบ่ค่อยเห็น
ลมหายใจอุ่นเย็น ประคองชีพให้คงอยู่
มื่อใด๋หายใจแผ่ว ลมอ่อนแล้วจั่งได้ฮู้
คนใกล้สำคัญอยู่ฮักษาไว้ ก่อนสายเกิน
แต่บางครั้งในบางคราว เฮาก็ห่วงแต่ใจตน
จนละเลยใครบางคน ที่เฮาเคยปรารถนา
หลงมองหาแต่สิ่งใหม่ ที่ถืกใจสมบูรณ์กว่า
จนหลงลืมในคุณค่า เผลอคิดว่าเขาไม่เป็นไร
ใกล้โตผลัดไกลตา หลงย่องหาแต่คนอื่น
ยามหนักเบิ้ดแฮงบืน แล้วไผละซ่วนไว้
สุขสมภิรมย์จิต กะตั้งคิดฮอดคนไกล
คนที่อยู่เคียงกาย กลับได้ความว่างเปล่า
จมูกอยู่ใกล้ตา แนมหาบ่ค่อยเห็น
ลมหายใจอุ่นเย็น ประคองชีพให้คงอยู่
มื่อใด๋หายใจแผ่ว ลมอ่อนแล้วจั่งได้ฮู้
คนใกล้สำคัญอยู่ฮักษาไว้ ก่อนสายเกิน