เหตุใดผู้คน จึงเกลียดความมืดมน ทุกที
ถ้าไม่มีแสงไฟ ก็กลัวใครจะมา จี้
ตกดึกเมื่อไร จะมองทางไหนก็กลัวผี
พอค่ำลงทุกที ก็รีบจะหนีเข้านอน
ฉันชอบอาบแสงจันทร์ และชอบฝันกับแสงดาว
ฉันชอบคิดเรื่องราว ตอนที่ดวงดาวอยู่เต็มฟ้า
ชอบกลางคืนที่ยาว อากาศมันหนาวตอนที่ ใกล้เช้า
พอรุ่งขึ้นทุกคราว ก็เลือกที่จะหลับหนี ตอนกลางวัน
คนกลางคืนใครว่าไม่ดี คนที่กลางคืนที่น่ารักก็มี
คนกลางคืนเช่นคนคนนี้ ฉันไม่ได้มีสิ่งใดที่ไม่เหมือนเธอเลย
อยากจะพบคน ที่พอจะเข้าใจ ฉันที
ว่ามีเหตุผลใด ทำไมผู้คนจึงเดินหนี
ก็อย่างที่ฉันเป็น ใช่ว่าจะเป็นคน ไม่ดี
จะบอกเธอทุกที ฉันนี่สว่างสดใส เหมือนกลางวัน
คนกลางคืนใครว่าไม่ดี คนที่กลางคืนที่น่ารักก็มี
คนกลางคืนเช่นคนคนนี้ ฉันไม่ได้มีสิ่งใดที่ไม่เหมือนเธอเลย
ถึงท้องฟ้าจะมือลงไป แต่ว่าใจของฉันเพิ่งเริ่มวันใหม่
ถึงไม่มีใครจะเข้าใจ ขอมีเธอที่เข้าใจ เท่านั้นพอ
คนกลางคืนใครว่าไม่ดี คนที่กลางคืนที่น่ารักก็มี
คนกลางคืนเช่นคนคนนี้ ฉันไม่ได้มีสิ่งใดที่ไม่เหมือนเธอเลย
คนกลางคืนใครว่าไม่ดี คนที่กลางคืนที่น่ารักก็มี
คนกลางคืนเช่นคนคนนี้ อยากรู้ก็เข้ามา
เธออาจจะรักและเข้าตา คนกลางคืน