จบ ป.6 เข้ามาเฮ็ดงานบางกอก
กระผมเป็นเด็กบ้านนอก เด็กบุรีรัมย์
เว้าอีสานเพราะแม่เป็นคนยโส
อันนี้บ่ได้ขี้โม้ ลาวคำ เขมรคำ
ฐานะปานกลางค่อนไปทางยากจน
แต่บ่ได้ขัดสนแค่บ่มีสตางค์
แต่ที่ต้องออกเดินทาง
เพราะหัวใจมันเรียกร้อง
ย้อนว่ามักผู้สาวบางกอก
ผมก็เลยต้องออกจากบุรีรัมย์
รักผู้สาวมักลูกเถ้าแก่ เลยขอลาอีแม่
ขึ้นรถไฟออกไปหางานทำ
อยู่โรงงานได้บ่ถึง 3 ปี
หนีออกมาเล่นดนตรี
เพราะอยากเป็นศิลปิน
อยากดีดกีต้าร์ ให้ผู้สาวฟัง
ถึงสิยังบ่ปัง ถ้าเปิดดัง ๆ ก็ได้ยิน
สลันกะมม หนอ โนว เมือง กอก
โอ้วเนียงละออ หนอแม่ยุพิณ
แค่ให้เธอได้ยิน ทา บอง นี้ สลัน
สลันกระ มม กระ มม เมืองกอก
โอ้เนียงละออ โนว ระ อย ทา บอง สลัน
สลันกระมม รักสาวบางกอก
ฮักเธอมากแท้หนอ จากกันเลาะบุรีรัมย์
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ ฮะโอฮะโอฮะโอ ก็เราบุรีรัมย์
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ ฮะโอฮะโอฮะโอ ก็เราบุรีรัมย์
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ ฮะโอฮะโอฮะโอ ก็เราบุรีรัมย์
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ ฮะโอฮะโอฮะโอ ก็เราบุรีรัมย์
สลันกระมม เมืองกอง เสราะ ชะ งาย
รักสาวบ้านไกล เธออยู่แถวบางบอน
เจิ๊ดเอยเจิ๊ด เวีย ลูด สลัน ใจ อ่อน
หลงรักแม่งามงอน จนหมดหัวใจ
บ้านพี่ ยังขาดคนหุ้งข้าว
อยากจะชวนน้องสาว
โม จูย แม่ ตะ นัม บาย
ภาษาเขมรพี่จะช่วยสอนให้
คำว่ารักเธอหมดใจ
บองสลันเนียง ทมทม
สลันกระมม กระมม เมืองกอก
โอ้เนียงละออ โนว ระ อย ทา บอง สลัน
สลัน กระมม รักสาวบางกอก รักเธอมากแท้หนอ
ย้อนว่ามักผู้สาวบางกอก
ผมก็เลยต้องออกจากบุรีรัมย์
รักผู้สาวมักลูกเถ้าแก่
คนนี้เนื้อคู่แน่ ๆ
สลันกระมม กระมม เมืองกอก
สลันกระมม รักสาวบางกอก
จากกันเลาะบุรีรัมย์
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้
จากกันเลาะบุรีรัมย์