เบื่อเหลือเกิน ปิดสักทีได้มั้ย ไม่ได้อยากจะฟังแต่เพลงรัก
เหนื่อยมั้ยเธอ ที่ต้องทําตัวเหมือนเป็น คนอกหักอยู่ทุกวัน
ไม่ชอบเห็นคนที่รักกัน
ไม่ชอบเห็นใครต้องชอกช้
อยู่คนเดียวอย่างงี้ดีกว่า แค่เหงา แล้วไงวะ
เต้นรําอยู่กับความเหงา ไม่ได้ต้องการให้ใคร เข้ามา เข้าใจ
พื้นที่ตรงนี้มันเว้นไว้ ให้แสงสะท้อน เกิดการเต้นรําของเงา
คงจะมีแค่ตัวฉัน ที่ไม่ไปไหน
เพราะคนอื่นที่เข้ามา ก็มักจะทิ้งกันไป
ไงละตอนนั้น ที่ไปหวั่นไหว
จบด้วยการ ไปรักใคร ไม่ได้อีกเลย
ต่อมน้ําตา สร้างเอาไว้ให้คน ที่อ่อนแอ พวกขี้แพ้เท่านั้น
โชคชะตา คงขีดเอาไว้ให้คน อย่างฉัน ที่ปากดี นั้นมันต้องมี เพื่อนชื่อความเหงา
