เมื่อก่อนเคยรักเท่าไหร่ กลับจบลงเท่านี้
เพียงเพราะฉันไม่อาจ ที่จะรั้งเธอเอาไว้
อยากลืมเธอมากเท่าไหร่ ก็ทำได้แค่จำเรื่องราวที่มี คงมีแค่ฉันที่จำได้ดี
แต่เมื่อ ถึงเวลากลางคืนทีไร
มันก็มีแต่ภาพของเธอเข้ามาในใจ ไม่อาจลืมสักที อยากจะลบเรื่องราวที่มี
แต่ยิ่งลบเท่าไหร่ ยิ่งจำภาพเธอเมื่อวันก่อน
ภาพที่เธอเอนกายซบลงเพื่อพักผ่อน พอสักที ได้โปรดพอสักที
แต่ฉัน ไม่อาจหยุดน้ำตาที่มัน ยังรินไหลโปรดหยุดไหลก่อน
แค่ขอ เธอกลับมาซับน้ำตาที่ ยังรินไหล ให้หยุดได้ไหม
อยากหยุดร้องไห้ได้สักที
กลิ่นหอม และ สัมผัสของเธอ ค่อย ค่อย หายไป
ไปจากเสื้อตัวเดิม และหมอนที่เธอเคยใช้
คงคิดว่าลืมได้สักที จะกลับไปใช้ชีวิตที่มี หลับตาฝันถึงวันที่ดี
แต่เมื่อ ถึงเวลากลางคืนทีไร
มันก็มีแต่ภาพของเธอเข้ามาในใจ
ไม่อาจลืมสักที อยากจะลบเรื่องราวที่มี
แต่ยิ่งลบเท่าไหร่ ยิ่งจำภาพเธอเมื่อวันก่อน
ภาพที่เธอเอนกายซบลงเพื่อพักผ่อน พอสักที ได้โปรดพอสักที
แต่ฉัน ไม่อาจหยุดน้ำตาที่มัน
ยังรินไหลโปรดหยุดไหลก่อน
แค่ขอ เธอกลับมาซับน้ำตาที่ ยังรินไหล ให้หยุดได้ไหม
อยากหยุดร้องไห้ได้สักที
ฉัน ไม่อาจหยุดน้ำตาที่มัน
ยังรินไหลโปรดหยุดไหลก่อน
แค่ขอ เธอกลับมาซับน้ำตาที่ ยังรินไหล กลับมาได้ไหม
อยากหยุดร้องไห้ได้สักที