กลับมาอีกครั้ง ความหวังที่พังทะลาย
เสียแล้วเสียไป ไม่เคยเสียดายหรอกหนา
วอนแม่ละอองดาว ถึงคราวลูกหวนคืนมา
ปู่เกศแก้วเจ้าขาลูกขอขมา เบื่อหน่ายหนักหนาผู้ชายเล่ห์ลวง
ปาดน้ำตาขอลาจากความผิดหวัง
นั่งน้ำตาพังคิดถึงความหลังที่เคยเชยชม
เสียงฟ้าฟาดเปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยงเสียงฟ้าถล่ม
น้องยืนร้องไห้ เสียใจเทิ่งไห้เทิ่งจ่ม
ฝนตกน้องยืนถือร่ม อกตรมเสียดายรักแท้
มาจั่งคือซังคักแท้ วอนแม่จงช่วยลูกที
คั่นว่าสิถิ่มอีหลี เว้ากันดีๆกะได้
คือจั่งบ่โทรมาบอก เขียนออกทางแชททางไลน์
มาส่างให้คนฮู้หลาย น้องอายน้องไม่เคยลืม
ยืนซึมโซเซแสนเศร้า ยืนซึมโซเซแสนเศร้า
วอนแม่ละอองดาวเทิ่งอ้อนเทิ่งแอ่ว
วอนปู่เกศแก้วให้มาซ่อยสู่แนว
วอนปู่แล้วกะสอดส่องมองหา วอนไปถึงนาคาปู่เนาว์ในน้ำ
เลยมาเอิ้น ยาม มาเอิ้นกะลงไปตีวังเวินยามเอิ้นมาซ่อย
เทิ่งคิดค่อยๆ เทิ่งคิดค่อยๆ สวอยล้มข่มหนาม
รักจืดจางลูกถูกปล่อยวางกลางคัน
รู้หน้าไม่รู้ใจกันเขาไปสัมพันธ์ผู้หญิงคนอื่น
หลอกน้องให้รอ รักเราไร้ความยั่งยืน
เหมือนหลับแล้วก็มาตื่น ต้องมากลืนน้ำตาตกใน
เสียใจคือสิบ่ตายดอกเด้อ้าย เสียใจคือสิบ่ตายดอกเด้อ้าย
เอาแต่เจ้าสิไปทางได๋ล่ะกะส่าง ล่ะกะส่าง ทางใดล่ะกะส่าง
น้องสิเลือกทางหย่างไปผู้เดียวด้านด้าน ด้านเด้า เอ๊ย ด้านเด้า ด้านเด้า
ไปกับแม่ละอองดาวเทิ่งปู่เกศเเก้ว ต้องฮักแนวไปเบิ้ดสุด้าน
วัดดงหนองตาลเป็นที่ประจักษ์ แม่นอ้ายเซาฮักสิไปใสกะแล่นแต่
แล่นแต่ กะแล่นแต๊ แล่นแต่ แล่นแต่ กะแล่นแต๊ แต่ล่ะแล
เชิญไปถ่ะแหมะคั่นซังแล้ว คั่นซังแล้ว
