นาฬิกาล่วงเลย ไม่ได้จดจำ
(As time passed, Neglected.)
ชินและชาเหลือเกินในแต่ละวัน
(Emotionless day by day.)
อยู่ในฝันและความเป็นจริงที่เกิดซ้ำอยู่อย่างนั้น
(Struggling with feelings again and again.)
ต่างเป็นเหมือนละครไม่มีตอนจบ รัก เกลียด บอบช้ำ
(It seems like a movie without ending, love, hate, trauma.)
เว้นระยะห่าง เพื่อหวังความต้องการอย่างเดิม
(We were far apart hoping we'd come back to need each other.)
พอกลับมาเจอหน้ากัน
(When we come back to meet each other.)
ก็หมดในความสำคัญ
(You’re not mine anymore.)
ที่บอกตัวเองทุกวัน จะดีขึ้นกว่าเดิม
(As I told myself It had to get better but never.)
เมื่อก่อนที่เคยรักกัน
(We used to worship our love.)
กลับพยายามรับฟัง
(But now it’s hard just to listen.)
ไม่เชื่อว่าคนที่เคยร่วมสุขและเคยร่วมทุกข์ต้องแบกรับมัน
(It’s unbelievable that we have been through thick and thin together
and have to bear it.)