อัน นี่ความฮักมาแล่นตุ้ม คือดั่งสุ่มดอกงุมหัว
ความฮักมาพอพอ ดั่งกะทอมางุมไว้
ฮักอ้ายหลายสิตายย้อน หนังเรื่องนี้จบตอน ผู้ฮักแท้ได้แพ้เพิ่น
โอ๊ย ให้เบิ๊ดใจจนเกิน อ้ายบัดเบิ๊ดน้อฮักจ้อย หลูโตนข้อยผู้เฮ็ดนำ...บ้อน้ออ้าย
อ้ายเอิ้นลาน้องยืนน้ำตาหลั่ง อ้ายเอิ้นสั่งน้องยืนน้ำตาไหล
หลงรักพี่เทให้สุดหัวใจ เจ้าหวั่นไหวย้อนไผจั่งลืมนาง....
สุดเส้นทางฮักเฮาแล้วบ้ออ้าย หรือเจ้าหมายเคียงซ้อนแต่ผู้สม
น้องเป็นสาวชาวนาป่าโคลนตม มาตกหล่มคารมผู้หลอกลวง....
คิดฮอดตอนเดินควงอ้ายเคียงบ่า คิดฮอดคำสัญญาอ้ายเว้าหวาน
ให้หมดใจอ้ายหมดรักเลยจากกัน หรือสวรรค์สรรค์สร้างให้มันเบี่ยง
เถียงนาน้อยบ่สมโพนกะเดาใหญ่ เถียงนาน้อยบ่สมโพนกะเดาใหญ่
ไซบ่สมหลี่ต้อน หลี่ต้อน เลยบ่ได้ดอกหมู่ปลา
คือจั่งกล้าบ่สมท่งดอกนาทาม ข้าวบ่งามพอง้วง บ่าวพี่ชายกะคือด้าม
แม่เจ้าห้ามฮักเฮาซั่นบ้อพี่ น้องกะพอส่ำนี่ สิดีได้บ่ส่ำเขา
ถิ่มโลดเจ้า เหยียบย่ำลงตม น้องบ่สมชายงาม บ่าวพี่ชายผู้รวยล้น
น้องฮักเจ้าหลายๆ ให้หมดหัวใจสาวนาคนซื่อ
อ้ายคิดฮอดแหน่เด้อ ว่าฉันรักเธอหนักกว่าหินหมื่นตื้อ
ถึงวันอ้ายนั่นปล่อยมือ ถึงวันอ้ายนั่นปล่อยมือ มื้ออื่นมื้อฮือน้องคงลืมได้ลง
จื่ออยู่บ่หัวใจ ทุ่มเทกับเขาคักหลาย บทมาเจ็บก็เมื่อตอนสุดท้าย
เจ็บจังๆเหมือนหนามทั่งกลางใจ น้ำตาไหลหลูโตนเจ้าของ....
คาดบ่ได้แม่นคู่ แฟนกะเป็นแฟนเพิ่น ซู้กะเป็นซู้เพิ่น น้องได้เอิ้นแค่นามแฟนเก่า
ขอบคุณบทเรียนความเหงา ขอบคุณบทเรียนความเหงา
น้องนับถืออ้ายเป็นครูสอนเศร้า วิชารักเราได้เกรดสี่ลาร้าง
ไปหวั่งๆ นำเขาสาพี่ ไปหวั่งๆ นำเขาสาพี่ อีกจักปีแล้วอ้าย แล้วอ้าย น้อน้องจั่งสิลืม
เคยสุดปลื้ม กะย้อนว่าซื่อเอาหลาย เขาเลยโยนหัวใจ ถิ่มลงน้อตมจ้อย
ลงตมแล้วกะเหยียบย่ำซ้ำต่อ เอาล่ะน้อส่ำนี่ กะพอแล้วพี่จ๋า
โบกมือลาให้มันลืมความช้ำ บ่จดจำกับคนฮักเล่นๆ
ระวังกรรมเวรสินำเมี่ยน ระวังกรรมเวรไว้เด้ออ้าย...ละเดอ