เป็นเพราะเหงา หรืออารมณ์ชั่วคราว ที่หวั่นไหว ใช่รึเปล่า ความอ้างว้าง ที่พาเธอ เข้ามา
เจ็บจากใคร ซ้ำๆ ทิ้งร่องรอยเรื่องราว และบาดแผล หยดคราบน้ำตา ช้ำจนเธอชินชาหัวใจ
* โอบกอดรัดกายแนบกาย สัมผัสฉัน รอยจูบนั้นฟ้องว่าเธอไม่มีใจ
ภาพเธอคนเดิมในฝันหายไป คงเหลือแต่อดีต หมดแล้วความทรงจำ
** หยุดเถอะ คำที่ว่ารักพอแค่นี้ อย่าเอาอารมณ์มาระบายความผิดหวัง
เจ็บมาจนเปลืองตัว ไม่ควรเปลืองหัวใจ ความเหงาแลกรักแท้คงไม่ไหว
หนึ่งความห่วงใย ฉันให้ได้เท่าที่มี แต่คำว่ารักในวันนี้ต้องเก็บไว้
แม้ว่าเคยมีใจ รักเธอมากเท่าไหร่ แต่ฉันไม่ต้องการได้สัมผัส ที่ดูไร้หัวใจ
ฉันไม่สนว่าอ้อมกอด เธอจะให้ ใครมามากมาย
แต่จากนี้ไป เธอช่วยใช้มัน กอดตัวของเธอเอง ได้มั้ยเธอ
หยุดเถอะ คำที่ว่ารักพอแค่นี้ อย่าเอาอารมณ์มาระบายความผิดหวัง
เจ็บมาจนเปลืองตัว ไม่ควรเปลืองหัวใจ ความเหงาแลกรักแท้คงไม่ไหว
หนึ่งความห่วงใย ฉันให้ได้เท่าที่มี แต่คำว่ารักในวันนี้ต้องเก็บไว้
กลับมาเป็นคนเก่า ที่เคยมีหัวใจ ได้มั้ย ฉันจะรอที่จะเจอ คนเดิมที่แสนดี
กลับมานะได้โปรด แม้นานสักแค่ไหน ได้มั้ย ฉันจะรอเธอคนเก่า
คนเดิมที่แสนดี
