จะอยู่ด้วยกันจนวันสุดท้ายที่เราแก่ ( 14 กุมภาพันธ์ 2567 )เนื้อเพลง | เนื้อเพลง จะอยู่ด้วยกันจนวันสุดท้ายที่เราแก่ ( 14 กุมภาพันธ์ 2567 ) ดวงดาวเดียวดาย

ไม่เคยมีวันใด ที่ใจไม่มีเธอ
มั่นคงดังเดิมไม่เคยเปลี่ยนไปนะใจ
นึกถึงวันเก่าเราพบกัน
ไม่มีวันลบเลือนมันไปได้
เธอยังคงสวยงดงามกว่าใครทุกคน

ตั้งแต่วันนั้น หัวใจไม่อ่อนไหว
ขอบคุณนะใจ อีกดวงที่ให้กันรักษา
ขอบคุณที่เชื่อใจ
มั่นในคำสัญญา มอบของล้ำค่า
ให้คนธรรมดา ได้ดูแล

เนิ่นนานสักปานใด
ไม่คลายความสำคัญ ไม่ไหวไม่หวั่น
ไม่เคยมีวันเปลี่ยนไปนะใจ
ไม่เบื่อเลยคำว่ารัก
ให้ตอบกี่ร้อยคำถามเธอก็ได้
รักเธอมากมาย อยู่ด้วยกันจนวันสุดท้ายที่เราแก่

ตั้งแต่วันนั้น หัวใจไม่อ่อนไหว
ขอบคุณนะใจ อีกดวงที่ให้กันรักษา
ขอบคุณที่เชื่อใจ
มั่นในคำสัญญา มอบของล้ำค่า
ให้คนธรรมดา ได้ดูแล

ตั้งแต่วันนั้น หัวใจไม่อ่อนไหว
ขอบคุณนะใจ อีกดวงที่ให้กันรักษา
ขอบคุณที่เชื่อใจ
มั่นในคำสัญญา มอบของล้ำค่า
ให้คนธรรมดา ได้ดูแล

เนิ่นนานสักปานใด
ไม่คลายความสำคัญ ไม่ไหวไม่หวั่น
ไม่เคยมีวันเปลี่ยนไปนะใจ
ไม่เบื่อเลยคำว่ารัก
ให้ตอบกี่ร้อยคำถามเธอก็ได้
รักเธอมากมาย อยู่ด้วยกันจนวันสุดท้ายที่เราแก่

ไม่เบื่อเลยคำว่ารัก
ให้ตอบกี่ร้อยคำถามเธอก็ได้
รักเธอมากมาย อยู่ด้วยกันจนวันสุดท้ายที่เราแก่

อยู่ด้วยกันจนวันสุดท้ายที่เราแก่

อยู่ด้วยกันจนวันสุดท้าย จนเราแก่