สุดขอบฟ้า ตะวันลับตา
เพลาพลบค่ำ ฟ้ามืดดำ
แต่ยังมีจันทร์สาดแสงรำไร
โอ้ดวงดาว เคยสุกสกาว
เลือนลับดับไป
มีแสงไฟจากเรือหาปลา
ที่ส่องนำทาง
เจ้าตานี แม่ช่อศรีตรัง
ความหลังยังคอย
ปลาตีนน้อย
เจ้าเคยแหวกว่ายอยู่ในเลโคลน
ประตูน้ำ สายลมพัดไกว
ทิวสนไหวอ่อน
อรชรแนบตักหนุนนอนเคยอิงอุ่นไอ
โอ้ยามนี้ ราตรีอับแสง เรี่ยวแรงโรยอ่อน
เจ้าจากจร ไม่กลับคืนคอนที่เคยอุ่นใจ
หลงสีแสงแต่งเติมของคน สังคมเมืองใหญ่
ลืมแสงไฟ หิ่งห้อยตัวนี้ที่ตรงเลโคลน
สุดขอบฟ้า ตะวันลับตา
เพลาพลบค่ำ ฟ้ามืดดำ
แต่ยังมีจันทร์สาดแสงรำไร
โอ้ดวงดาว เคยสุกสกาว
เลือนลับดับไป
มีแสงไฟจากเรือหาปลา
ที่ส่องนำทาง
เจ้าตานี แม่ช่อศรีตรัง
ความหลังยังคอย
ปลาตีนน้อย
เจ้าเคยแหวกว่ายอยู่ในเลโคลน
ประตูน้ำ สายลมพัดไกว
ทิวสนไหวอ่อน
อรชรแนบตักหนุนนอนเคยอิงอุ่นไอ
โอ้ยามนี้ ราตรีอับแสง
เรี่ยวแรงโรยอ่อน เจ้าจากจร
ไม่กลับคืนคอนที่เคยอุ่นใจ
หลงสีแสงแต่งเติมของคน สังคมเมืองใหญ่
ลืมแสงไฟ หิ่งห้อยตัวนี้ที่ตรงเลโคลน