เนื้อเพลง ก่อนสิ้นฤดูหนาว ผัดไท กมลชนก
ลมพัดผ่านผิวกาย เฮ็ดให้ใจของน้องหวั่นไหวบ่เซา
มันคิดฮอดมื้อความฮักวันเก่า ที่เฮาสองได้เคียงข้างกาย
ฝนโปรยปรายลมพัดมา เฮ็ดให้น้องน้ำตานี้ไหล
กะฮู้ว่าเป็นไปบ่ได้ดอก แต่ก็ยังคิดฮอดอยู่บ่เซา
แม้ดนส่ำใด๋ นานเท่าใด จากเดือนเป็นปี
กะบ่มีท่าทีสิลืมเลือน
เลยได้แต่ห่มผ้าพอเฮ็ดให้กายอุ่น
แต่ผลัดใจก็ยังคิดฮอดอยู่บ่เซา
กะน้องนี่ฮักคนบ่มีใจ
ได้ฮักคนที่อ้ายบอกคึดสิฮักน้องทั้งใจ
กะฮู้ว่าลืมมันบ่ง่าย
เจ็บปวดส่ำใด๋ในใจก็ยังคึดฮอด
กะน้องนี่ฮักคนบ่มีใจ
ได้ฮักแต่อ้ายก็ยังมีไผ โอ๊ย
เบิ่ดลมหายใจ ปล่อยน้ำตาน้องมันไหล
เบิ่ดลมหนาวพัดมาซูนกาย พุ้นบ่จั่งสิลืม
คืนวันเปลี่ยนผันมา
ฝนสิ้นฤดูอีกคราอีกเทือ
แต่ใจน้องก็ยังบ่เซื่อ
ว่าน้องสิทนความเหงาจากลมหนาวได้จั่งใด๋
แม้ดนส่ำใด๋ นานเท่าใด จากเดือนเป็นปี
กะบ่มีท่าทีสิลืมเลือน
เลยได้แต่ห่มผ้าพอเฮ็ดให้กายอุ่น
แต่ผลัดใจก็ยังคิดฮอดอยู่บ่เซา
กะน้องนี่ฮักคนบ่มีใจ
ได้ฮักคนที่อ้ายบอกคึดสิฮักน้องทั้งใจ
กะฮู้ว่าลืมมันบ่ง่าย
เจ็บปวดส่ำใด๋ในใจก็ยังคึดฮอด
กะน้องนี่ฮักคนบ่มีใจ
ได้ฮักแต่อ้ายก็ยังมีไผ โอ๊ย
เบิ่ดลมหายใจ ปล่อยน้ำตาน้องมันไหล
เบิ่ดลมหนาวพัดมาซูนกาย พุ้นบ่จั่งสิลืม
พุ้นบ่จั่งสิลืม
