ยามตะวันคืบคลานลดคล้อยต่ำลง แสงของพระอาทิตย์อ่อนแรง
ยืนอยู่ตรงระเบียงคอยเตรียมจัดแจงปูที่นอนรอชมแสงดวงดาว
ยามเมื่อฟ้ามืดลงแสงดาวสดใส
รอประจำที่เดิมเสมอ
แต่ดาวกลุ่มหนึ่งนั้นซน
เคลื่อนคล้อยร้อยเรียง
แปรขบวนเป็นรูปใบหน้าเธอ
*ไม่รู้ดวงดาวเจ้ารู้ได้ไง
เพราะฉันไม่เคยบอกใคร
ว่าฉันหลงรักเธออยู่
ไม่รู้ดาวรู้ได้ไง
ว่าฉันน่ะคิดถึงเธออยู่
ไม่รู้ดาวรู้ได้ไง ไม่รู้ว่ารู้ได้ไง
แต่รู้ก็คงไม่เป็นไร
ขอแค่เพียงเก็บเป็นความลับได้ไหมอย่าบอกใคร
ดาวรู้ไหมไม่ว่าคืนนี้เธอจะฝันถึงใคร แต่ฉันจะฝันถึงเธอเท่านั้น
ไม่ต้องสงสัยว่าไม่สบายหากเธอจามสามครั้ง
เป็นเพราะฉันคนนี้คิดถึงเธอ