น้ำตามันยังคงไหล เจ็บอยู่มาสั่งให้ใจ
ให้ลืมเธอไป ใครจะทำได้เลย
จากกันมันง่ายกว่าไหม
แต่ภาพวันนั้นมันยังคงอยู่
เจ็บอยู่วันนี้ฉันยังร้องไห้อยู่
สมองมันสั่งให้ดูแต่หนังเรื่องเก่า
ขอเวลาสักหน่อยได้ไหม
ให้ภาพความจำมันเลือนหายเอง
จบก็จบ เจ็บก็เจ็บ เเต่ใจมันยังไม่ลืม
บังคับให้ลืมเธอมันง่ายไปไหม
ถ้าลืมได้คงลืมไปแล้ว
หากยังฝืนจำ ใจก็ยิ่งเจ็บ
แต่มันลืมไม่ได้เลย
ยังไม่หายเจ็บ ก็สั่งให้ลืม
ให้มันหายไปเอง ต้องใช้เวลา
มันคือสิ่งที่ยากกว่าการจากลา
คือทำตัวเป็นคนธรรมดาที่ไม่รู้จักกัน
ขอเวลาสักหน่อยได้ไหม
ให้ภาพความจำมันเลือนหายเอง
จบก็จบ เจ็บก็เจ็บ เเต่ใจมันยังไม่ลืม
บังคับให้ลืมเธอมันง่ายไปไหม
ถ้าลืมได้คงลืมไปแล้ว
หากยังฝืนจำ ใจก็ยิ่งเจ็บ
แต่มันลืมไม่ได้เลย
ยังไม่หายเจ็บ ก็สั่งให้ลืม
ให้มันหายไปเอง ต้องใช้เวลา
มันคือสิ่งที่ยากกว่าการจากลา
คือทำตัวเป็นคนธรรมดาที่ไม่รู้จักกัน
บังคับให้ลืมเธอมันง่ายไปไหม
ถ้าลืมได้คงลืมไปแล้ว
หากยังฝืนจำ ใจก็ยิ่งเจ็บ
แต่มันลืมไม่ได้เลย
ยังไม่หายเจ็บ ก็สั่งให้ลืม
ให้มันหายไปเอง ต้องใช้เวลา
มันคือสิ่งที่ยากกว่าการจากลา
คือทำตัวเป็นคนธรรมดาที่ไม่รู้จักกัน
มันคือสิ่งที่ยากกว่าการจากลา
คือทำตัวเป็นคนธรรมดาที่ไม่รู้จักกัน