เจ็บมาถึงธันวา หน้าหนาวค่อยๆ เลยผ่าน
ไม่ทำให้น้ำตานั้นหายเปียกปอนไปได้
เกิดมาผิดหวังมากเกินไป ขอร้องพระเจ้าในใจ และภาวนาให้ได้กอด
ก็ไม่เห็นใครบอก ต้องผ่าน 15 ปีก่อน
ว่าเลิกคิดถึงเธอและเป็นตัวเองไม่ง่าย
อาจเป็นอีกครั้งต้องเสียใจ เรื่องนี้ผมขอทั้งสวรรค์และนรกผมขอหมุนครั้งที่ 2
ให้คนนั้นฝากรอยเท้าเอาไว้ (beggin on my knees)
ใครคนนั้นที่จะเอาแต่ใจ (waiting for your love)
เราต่างรู้เวลาน้อยแค่ไหน ที่เราจะรัก
ราตรีอาจไม่มีเวลาให้เช้าอีกเลย
let me be somebody to love คอยแต่เธอผู้เดียวดาย
อาจมีครั้งเดียวที่เราได้รัก
let me be somebody to love ยิ้มจากเธอไม่เคยตาย
ให้มีสักทีที่เราได้รัก
เราพูดทุกปลายปี ว่าปีหน้าค่อยเอาใหม่
หนึ่งเดือนผ่านพ้นไปเป็นปีถัดไปก็ได้
และเป็นอย่างนี้ทุกครั้งไป ฉันขำสมเพชในใจ ความจริงแล้วมันไม่ได้ฮา
ไม่ว่าฉันเป็นใคร เปลี่ยนแปลงไปมากเท่าไร
สิ่งหนึ่งในหัวใจต้องการความรักเท่านั้น
และเป็นอย่างนี้ทุกทีเลย เรื่องนี้ผมขอทั้งสวรรค์และนรกผมขอหมุนครั้งที่ 2
ให้คนนั้นฝากรอยเท้าเอาไว้ (beggin on my knees)
ใครคนนั้นที่จะเอาแต่ใจ (waiting for your love)
เราต่างรู้เวลาน้อยแค่ไหน ที่เราจะรัก
ราตรีอาจไม่มีเวลาให้เช้าอีกเลย
let me be somebody to love คอยแต่เธอผู้เดียวดาย
อาจมีครั้งเดียวที่เราได้รัก
let me be somebody to love เราบอบบางเมื่อใกล้เที่ยงคืน
ในวันสุดท้าย ยังคงนั่งที่บาร์ วันสิ้นปี
hope to see you in the bar. hope to see you in the bar.