ทำไมต้องเป็นเราทุกที ที่ต้องเจอ เจอเรื่องแบบนี้ หรือว่าตัวเราคู่ควรกับความรักที่ดีอย่างนี้
ทำไมต้องเป็นเราทุกที ที่ต้องเจอ เจอเรื่องแบบนี้ เพราะอะไรความเศร้ามักเลือกเราเสมอ
มันเหมือนความผิดหวังและเสียใจ ถูกสร้างไว้ให้ฉันคนเดียว มีความสุขแค่แวบเดียว แต่จบลงตรงที่ใจสลาย
จะมีใครสักคนไหม จะมาคลายคำสาปร้าย ให้น้ำตาที่มันไหล หยุดลงซะที
ให้ฉันได้กอดใครไว้ และเขาไม่เดินจากไป ความเสียใจได้ยินไหม หยุดเสือกฉันซักที
ให้ฉันมีรักดีๆแบบคนอื่นบ้างได้ไหม ให้ฉันทุ่มเททั้งใจอะไรๆกลับมา
ถ้าความเสียใจได้ยินก็ขอได้โปรดเมตตา หยุดทำร้ายกันซักที
พอเถอะพอได้แล้ว พอเถอะพอสักที เลือกส่งใครเข้ามา ทำร้ายใจอย่างนี้
พอเถอะพอได้แล้ว พอเถอะพอสักที คนหนึ่งคนไม่ควรต้องโดนขนาดนี้
หรือว่าชีวิตฉัน มันไม่คู่ควรกับรักที่ดี อย่างน้อยขอเพียงสักครั้ง ให้ได้สัมผัส กับรักจริงสักที
