ฉันไม่รู้ต้องทำอย่างไร ทุก ทุกครั้งก็ยังหวั่นไหว ไม่รู้จักหักห้ามใจ ยอมรับว่ายังไม่ชิน
ทุกสายที่โทรจากเธอ ฉันก็เผลอรับมันทุกครั้ง คำที่เธอบอกทุกอย่าง โกหกก็ยังขอได้ยิน
*อ่อนแอไปเองทุกที ไม่รู้จะหนีแบบไหน เกลียดที่ตัวเองไม่ยอมแข็งใจ
มันลำบากตรงไหนแค่กดทิ้ง
**ไม่โทษเธอที่โทรมาหา โทษฉันดีกว่าที่ยังรับสาย บอกเลยว่ายังทำใจไม่ได้
ยังไม่พร้อมจริง จริง ในสมองก็ยังสับสน กับเหตุผลเล็ก เล็กบางสิ่ง ทั้งที่เธอไม่รักกันจริง
ฉันก็ยังกดทิ้ง หนีเธอไม่ได้เลย
แม้แค่เสียงเรียกดังเข้ามา รู้ไหมฉันน้ำตาจะไหล ใจก็สั่งกดรับไป รับสายอย่างที่ฉันเคย
ฉันหวังว่าครั้งต่อไป ต้องไม่รับสายเธอเสียที หยุดรักคนไม่รักดี ใจอ่อนอย่างนี้ไม่ชอบเลย
(ซ้ำ */**/**)