ตอนเด็กๆ เคยฝัน ว่าฉันอยากเป็นเศรษฐี
โตขึ้นมาติดหนี้ เศรษฐีก็ไม่ได้เป็น
ตอนเด็กๆ เคยฝัน ว่าฉันอยากเป็นเศรษฐี
โตขึ้นมาติดหนี้ เศรษฐีก็ไม่ได้เป็น
รวย รวย รวย
รวย รวย รวย
เลือกไอ้นั่นก็ไม่ได้ เอาไอ้นี่ก็ไม่ได้
เมืองป่วยขั้นฉุกเฉิน ทำอะไรก็ไม่ได้
มีความหวังแต่ก็ต้องพังทลาย
กฏเกณฑ์ไม่เคยมี โดนอำนาจมาก้าวก่าย
เบื่อ แม่งโคตรเบื่อเลยขออ้าง
คำโกหกหลอกลวงที่คุณสร้าง
บอกทำเพื่อไทย แต่ที่ทำเพื่อใครบ้าง
ประชาชนคุณไม่สน พวกคุณสนแต่นายจ้าง
โธ่ มันคงเป็นเวรกรรม
อยากมีรัฐสวัสดิการดีดีจัง
แจกหนี้สินมาเป็นกองมาเป็นกำ
พูดนั่นก็ทำไม่ได้ พูดไอ้นี่ก็ไม่ได้ทำ
เฮ้ย พวกคุณสบายจัง อยู่นิ่งๆ พวกคุณก็ได้ตัง
สั่งลูกน้องแล้วก็รอนับตัง
ประชาชนเดือดร้อน คุณก็ช่างแม่มัน
ที่มาเรียกร้อง เพราะทนไม่ไหว
จะกดหัวพวกเราไปกันถึงเมื่อไหร่
เหมือนเป็นทาสเงิน ต้องคอยเศษเหลือที่ท่านโปรยเอาไว้
ไม่เอาแล้วพอ ไม่ยอมเป็นทาสอีกต่อไป
เอาภาษี ไปเต๊ะจุ๊ยในสภา
เดินตัวตึง ใช้อำนาจที่ได้มา
พวกมึงกินคาเวียร์ พวกกูกินพริกน้ำปลา
กินนอนอยู่สบาย แต่พวกกูจะตายห่า
เอาภาษี ไปเต๊ะจุ๊ยในสภา
เดินตัวตึง ใช้อำนาจที่ได้มา
พวกมึงกินคาเวียร์ พวกกูกินพริกน้ำปลา
กินนอนอยู่สบาย แต่พวกกูจะตายห่า
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใคร รวย
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใคร รวย
นายทุนยิ้มร่า
ชาวประชายิ้มแห้ง
นายทุนยิ้มร่า
ชาวประชายิ้มแห้ง
นายทุนยิ้มร่า
ชาวประชายิ้มแห้ง
นายทุนยิ้มร่า
ชาวประชายิ้มแห้ง
ที่มาเรียกร้อง เพราะทนไม่ไหว (รวย รวย รวย รวย)
จะกดหัวพวกเราไปกันถึงเมื่อไหร่ (รวย รวย รวย รวย)
เหมือนเป็นทาสเงิน ต้องคอยเศษเหลือที่ท่านโปรยเอาไว้
ไม่เอาแล้วพอ ไม่ยอมเป็นทาสอีกต่อไป
เอาภาษี ไปเต๊ะจุ๊ยในสภา
เดินตัวตึง ใช้อำนาจที่ได้มา
พวกมึงกินคาเวียร์ พวกกูกินพริกน้ำปลา
กินนอนอยู่สบาย แต่พวกกูจะตายห่า
เอาภาษี ไปเต๊ะจุ๊ยในสภา
เดินตัวตึง ใช้อำนาจที่ได้มา
พวกมึงกินคาเวียร์ พวกกูกินพริกน้ำปลา
กินนอนอยู่สบาย แต่พวกกูจะตายห่า
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใคร รวย
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใครรวยวะ (รวยใครวะ)
ใคร รวย