ผู้บ่าวโสดๆพากันไปลี้อยู่ไส
บาดผัวเขาใด๋ออร่าจับตำตา
ทั้งหล่อทั้งเท่
ลืมแล้วเสียงกามา
กะบ่ติดดอกที่อ้ายมีภรรยา
ยอมให้เบิ่ดนั้นละ
ให้เป็นน้อยกะยอม
แม่นพรมลิขิตหรือบุพเพสันนิวาส
จึงได้บังอาจไปหลงมักผัวเขา
ถึงอ้ายมีเมียกะคิดฮอดอ้ายบ่เซา
ตบมือข้างเดียวสิดังติคิดเอา
แล้วกะมานั่งเศร้าย้อนอ้ายป๋าบ่ได้
ป๋าเมียบ่ได้ป๋าบ่ได้อีหลี
ขั่นป๋าบ่ได้กะหลอยเมียอ้ายมา
ตั๋วเขาไปว่าอ้ายไปเอ็ดงานไกล
งานยุ่งงานยากบ่มีเวลารับสาย
อยากปฏิเสธกะเกรงใจเจ้านาย
อย่าได้คึดหลาย
ป๋าบ่ได้กะหลอยมา
*********ซ้ำ********
ขั่นป๋าบ่ได้กะให้อ้ายหลอยเมียมา