ตัวฉัน คนอย่างตัวฉัน ใครจะมาสนใจ
คนสวย คนที่ดีพร้อม เขาก็มองข้ามไป
เพราะฉันมันเป็นคน แบบปอนปอนทั่วไป
ไม่เห็นจะมีดี ที่ใด ชีวิตไปวันวัน
ได้แต่ฝันจะมีใคร อยู่ข้างเคียง
ยามเหงา ได้แต่ทนเอา เราเกิดเป็นผู้ชาย
เจียมไว้ ได้แต่เจียมหัวใจ ได้แต่คอยสักวัน
และแล้วมาเจอคน แบบปอนปอนเหมือนกัน
ตัวฉันจึงมีคนรู้ใจ
ไปไหนก็ไปกัน หากเรารู้ในใจกัน เรามั่นใจ
เราจะฝ่าฟัน เรารู้เรา มีกันและกัน
เราจะแบ่งปัน จะบวกใจ ให้เป็นหนึ่งเดียว
บางครั้ง ถ้าหากเจอฝน เราจะทนด้วยกัน
เราหนาว เราเปียกปอนเท่าใด เดินต่อไปไม่หวั่น
เพราะรู้ว่าเราเป็น แบบปอนปอนเหมือนกัน
มีร่มเพียงคันเดียวก็พอ
เท่านั้นก็พอใจ หากลมฝนจะแรงไป เราไม่กลัว
และแล้วมาเจอคน แบบปอนปอนเหมือนกัน
ตัวฉันจึงมีคนรู้ใจ
ไปไหนก็ไปกัน ต่างก็รู้ในใจกัน เรามั่นใจ
ไปไหนก็ไปกัน หากเรารู้กันในใจ อย่างนี้
บางครั้งถ้าหากเจอฝน เราจะทนด้วยกัน
เราหนาวเราเปียกปอนเท่าใด เดินต่อไปไม่หวั่น
บางครั้งถ้าหากเจอฝน เราจะทนด้วยกัน
เราหนาวเราเปียกปอนเท่าใด เดินต่อไปไม่หวั่น
