ชีวิตบัดซบเหมือนตกนรกทั้งเป็น เช้าสายบ่ายเย็นหืดควันเข้าปอดกินลูกล้อ
ค่ำดึกรุ่งเดินขาดๆเกินๆของไม่พอ หลีกนายหลบพ่อเราไอ้เด็กเหลือขอไม่เอาถ่าน
พี่น้องไม่คบต้องซ่อนต้องหยบหลบตัวเอง ไอ้เด็กระยำไอ้ลูกเวรเรามันกากเดนของสังคม
เค้าเรียกให้กินข้าวปลาแต่ไปปรารถนาลูกอม พ่อแม่ตรอมตรมไอ้เม็ดกลมๆมันมารหราง
นรกเดินดินกลืนกินความตาย ลมควันพิษร้ายคนเสพตายคนขายต้องติดหราง
ลุ่มหลงเมามัวก้าวเดินผิดทาง ไม่บ้ากะบางขวางสามเส้นทางไอ้ขี้ยา....
ทำบ้าชวนรบเที่ยวลักเล็กขโมยหยบไม่กลัวเกรง
ปิดทางเดินตัวเองพ่อแม่กรรมนายเวรแสนระทม ยาอียาบ้าน้ำแข็งกัญชาต้มน้ำท่อม จนร่างกายซูบผอมมาลนม้าดีดถีบตาขวาง...
นรกเดินดินกลืนกินความตาย ลมควันพิษร้ายคนเสพตายคนขายต้องติดหราง
ลุ่มหลงเมามัวก้าวเดินผิดทาง ไม่บ้ากะบางขวางสามเส้นทางไอ้ขี้ยา
ต้องปล่อยไปตามยถาเกินปัญญาช่วยไม่ได้ ไอ้ลูกเทวดาไอ้หัวแหวนหัวแก้ว เสพยากันหมดแล้วในสังคมนรก ชีวิตบัดซบเหมือนตกนรกทั้งเป็น
นรกเดินดินกลืนกินความตาย ลมควันพิษร้ายคนเสพตายคนขายต้องติดหราง
ลุ่มหลงเมามัวก้าวเดินผิดทาง ไม่บ้ากะบางขวางสามเส้นทางสามเส้นทางไอ้ขี้ยา....
