เฮ็ดดีส่ำใด๋ ยังขี่ล่ายในสายตาเจ้า
หยับออกจากความเป็นเรา เริ่มให้เขาเข้ามาแทรกกลาง
มืออ้ายเปื้อนตม เจ้าว่าบ่สมบายมือน้องนาง
แหย่อ้ายขาซี้ป่างง่าง แห้งตายกลางทางคือเขียดจะนา
คันบ่เป็นท่าเป็นหยังจั่งมา จาแถลงหล่ม
ตั๋วอ้ายว่าเฮาเหมาะสม กินบักยมเบิดมื่อละต่า
หาควมสิส้ม บักขามเบิดต้นกะบ่หลับตา
ซุกใจของอ้ายเข้าป่า รับคนใหม่มาส่ำฆ่าอ้ายทั้งเป็น
เห็นอ้ายคือขี้ไก่โป เจ้าเลยโสย่างข้ามอ้ายไป
ขี้เดียดซั่นบ่ทรามวัย ยามพ้อหน้าอ้ายเฮ็ดทรงคือเหม็น
สุดแต่ใจเจ้าสิเลือกเอาเขาหรือเขี่ยอ้ายกระเด็น
ขี้ไก่โปที่เจ้าแนมเห็น มื่อหนึ่งอาจเป็นก้อนคำกะได้
ส่ำถือคีงไข้ ฮักคนหลายใจกะได้แต่เจ็บ
เจ้าเซียงเขาในวงเล็บ ออกสเต็ปให้อ้ายตายใจ
ขอจบส่ำนี้ คันเจ้าเห็นอ้ายเป็นคือขี้ไก่
ก้มหน้ายอมรับทำใจ แนวคนผู้ฮ้ายคือขี้ไก่โป
เห็นอ้ายคือขี้ไก่โป เจ้าเลยโสย่างข้ามอ้ายไป
ขี้เดียดซั่นบ่ทรามวัย ยามพ้อหน้าอ้ายเฮ็ดทรงคือเหม็น
สุดแต่ใจเจ้าสิเลือกเอาเขาหรือเขี่ยอ้ายกระเด็น
ขี้ไก่โปที่เจ้าแนมเห็น มื่อหนึ่งอาจเป็นก้อนคำกะได้
ส่ำถือคีงไข้ ฮักคนหลายใจกะได้แต่เจ็บ
เจ้าเซียงเขาในวงเล็บ ออกสเต็ปให้อ้ายตายใจ
ขอจบส่ำนี้ คันเจ้าเห็นอ้ายเป็นคือขี้ไก่
ก้มหน้ายอมรับทำใจ แนวคนผู้ฮ้ายคือขี้ไก่โป
ก้มหน้ายอมรับทำใจ อ้ายคนผู้ฮ้ายคือขี้ไก่โป