ลมเอยได้พัดพาให้หัวใจดวงนึงที่อ่อนไหวไปแสนไกล
ล่องลอยบนนภาเหมือนกาลเวลาไม่เคยหมุนอีกต่อไป
ยังคงคิดถึงเธอคนนั้น
หัวใจมันอ่อนล้า
เธอทำให้ร้องไห้ออกมา
จดจำเอาไว้ความทรมาน
แต่คงไม่นานเดี๋ยวมันก็ไป
หากเธอมีน้ำตาปล่อยมันไหล
ลมเอยได้พัดพาให้หัวใจดวงนึงที่อ่อนไหวได้เข้าใจ
ว่าฉันก็เป็นแค่คนคนนึงที่เข้มเเข็งหรืออ่อนแอในบางครั้งไม่เป็นไร
ถ้ายังคงคิดถึงเธอคนนั้น
หัวใจมันอ่อนล้า
ปล่อยใจให้ร้องไห้ออกมา
จดจำเอาไว้ความทรมาน
แต่คงไม่นานเดี๋ยวมันก็ไป
หากเธอมีน้ำตาปล่อยมันไหล
เดี๋ยวมันจะผ่านไป
เดี๋ยวมันจะผ่านไป
แล้วมันจะผ่านไป
ยังคงคิดถึงเธอที่รัก
แม้เธอไม่กลับมา
เธอทำฉันร้องไห้ออกมา
จดจำเอาไว้ความทรมาน
แต่คงไม่นานเดี๋ยวมันก็ไป
หากเธอมีน้ำตาปล่อยมันไหล
จดจำเอาไว้ความทรมาน
แต่คงไม่นานเดี๋ยวมันก็ไป
หากเธอมีน้ำตาที่อ่อนไหว
เดี๋ยวมันจะผ่านไป