เนื้อเพลง เบอร์ตอง RachYO
ตอนที่เธอจะไป
เธอบอกว่าเธอจะไปกับเค้า
แต่พอไอ้ตอนเธอเหงา
ก็กลับหาเราเหมือนเดิม
ฉันเองก็คิดถึง
แต่พอบอกเธอแล้วมันไม่ถึง
ทำเอาฉันแทบซาบซึ้ง
วิงวอนเหลือเกิน
ฉันเพ้อถึงขั้นละเมอนอน
เธอทำอย่างกับฉันเป็นเบอร์ตอง
ที่คอยออดอ้อนในวันที่เหงา
แต่เธอมีเขาก็กลายเป็นฉัน
ที่ต้องมานั่งผิดหวัง...อยู่เหมือนเดิม
Yeah เราก็คงต้องนั่งเศร้าอยู่เหมือนเดิม
จังหวะที่เธอเดินไปกับเขา
ไอ้คำว่าเราห่างไกลเหลือเกิน
แต่เราบังเอิญ
กลายเป็นคนที่มีความหวังอยู่นิด
ยังเฝ้ารอทุกเสาร์อาทิตย์
ถึงแม้ว่าเธอเป็นอรพิษ Yeah Yeah
ไม่สนใจคำนินทา
เธอแฮปปี้ฉันก็ปรีดา
อยู่แบบเงียบ ๆ เหงา ๆ
เฝ้าเธอกับเขาเหมือนดังนินจา
เธอคงมีเพชรนิลจินดา
Take Care ดูแลกินยา
ตัดภาพมาที่ตัวฉันต้องนั่งผิดหวังซ้ำๆจนชินชา
เบอร์ตอง ทุกตอน คือเบอรฺ์ฉัน
แต่ถึงอย่างนั้น
ฉันไม่ใช่ตัวจริง
เพราะเธอก็ทิ้งกันอยู่ทุกครั้งไป
ตอนที่เธอจะไป
เธอบอกว่าเธอจะไปกับเค้า
แต่พอไอ้ตอนเธอเหงา
ก็กลับหาเราเหมือนเดิม
ฉันเองก็คิดถึง
แต่พอบอกเธอแล้วมันไม่ถึง
ทำเอาฉันแทบซาบซึ้ง
วิงวอนเหลือเกิน
ฉันเพ้อถึงขั้นละเมอนอน
เธอทำอย่างกับฉันเป็นเบอร์ตอง
ที่คอยออดอ้อน
ในวันที่เหงา
แต่เธอมีเขาก็กลายเป็นฉัน
ที่ต้องมานั่งผิดหวัง...อยู่เหมือนเดิม
ตอนที่เธอจะไปเคยคิดจะบอกมั้ย?
พอถึงเวลาวันหยุดแทบซุกมากอดไซร้
ใช่พอถึงเวลาไอ้เราก็ยอม
จะนอนจะมองจะสองวันไข้
หรือสามวันดีหรือ 4 วันตรอม
พอมองเวลาขึ้นมาสักนิด
ใจก็คิดว่าพอดีกว่า
โปรดอย่ากลับมาทุกวันอาทิตย์
ตอนเขาไปฟิตแถวคลองตลาด
ไม่อยากมูฟเป็นเลขาคณิต
ขอร้องเถอะ Sis มันทำใจลำบาก
ถ้าหากยังอยู่ แบบนี้อีกนิด
บั้นปลายชีวิตคงไม่ใสสะอาด
ฉันไม่อยากจะกลายเป็น
เบอร์ตอง ทุกตอน คือเบอรฺ์ฉัน
แต่ถึงอย่างนั้น
ฉันไม่ใช่ตัวจริง
เพราะเธอก็ทิ้งกันอยู่ทุกครั้งไป
ตอนที่เธอจะไป
เธอบอกว่าเธอจะไปกับเค้า
แต่พอไอ้ตอนเธอเหงา
ก็กลับหาเราเหมือนเดิม
ตอนที่เธอจะไป
เธอบอกว่าเธอจะไปกับเค้า
แต่พอไอ้ตอนเธอเหงา
ก็กลับหาเราเหมือนเดิม
ฉันเองก็คิดถึง
แต่พอบอกเธอแล้วมันไม่ถึง
ทำเอาฉันแทบซาบซึ้ง
วิงวอนเหลือเกิน
ฉันเพ้อถึงขั้นละเมอนอน
เธอทำอย่างกับฉันเป็นเบอร์ตอง
ที่คอยออดอ้อน
ในวันที่เหงา
แต่เธอมีเขาก็กลายเป็นฉัน
ที่ต้องมานั่งผิดหวัง...อยู่เหมือนเดิม
ตอนที่เธอจะไป
เธอบอกว่าเธอจะไปกับเค้า
แต่พอไอ้ตอนเธอเหงา
ก็กลับหาเราเหมือนเดิม
ฉันเองก็คิดถึง
แต่พอบอกเธอแล้วมันไม่ถึง
ทำเอาฉันแทบซาบซึ้ง
วิงวอนเหลือเกิน
ฉันเพ้อถึงขั้นละเมอนอน
เธอทำอย่างกับฉันเป็นเบอร์ตอง
ที่คอยออดอ้อน
ในวันที่เหงา
แต่เธอมีเขาก็กลายเป็นฉัน
ที่ต้องมานั่งผิดหวัง...อยู่เหมือนเดิม
