จิตหดหู่ ไม่ดูไม่แล ไม่อยากแคร์ไม่มองไม่เคยสนใจ
เจ็บเก็บกด อารมณ์ข้างใน เก็บเอาไว้นานคงระเบิด
ผิดระเบียบ กฏเกณฑ์ของใจ ที่ออกไว้บังคับเป็นสัญญา
กลับกลับกลอก กลับคำเรื่อยมา จนอ่อนล้ามันเพลียในหัวใจ
ภาคทัณฑ์เอาไว้กี่หนกันเล่า แต่เธอก็ทำเหมือนเก่า
ภาพทัณฑ์เอาไว้กี่หนกันเล่า ใยไม่หลาบไม่จำ
ใจหมดลาน หมดแล้วไม่ยอมไขต่อ
ทนเจ็บพอ มันท้อมันแท้มากมาย
เหนื่อยมานาน เหนื่อยกายนั้นไม่เท่าไหร่
แต่ตามเธอเหนื่อยใจ...หมดลาน
แบ่งอย่างอื่นยังพอให้ไป แต่แบ่งใจเป็นใครเล่าใครยอม
ริ้นไม่ไต่ ไรไม่ตอม จะถนอมเธอไว้ให้นานนาน
ภาคทัณฑ์เอาไว้กี่หนกันเล่า แต่เธอยังทำเหมือนเก่า
ภาคทัณฑ์เอาไว้กี่หนกันเล่า ใยไม่หลาบไม่จำ
ใจหมดลาน หมดแล้วไม่ยอมไขต่อ
ทนเจ็บพอ มันท้อมันแท้มากมาย
เหนื่อยมานาน เหนื่อยกายนั้นไม่เท่าไหร่
แต่ตามเธอเหนื่อยใจ
ใจหมดลาน หมดแล้วไม่ยอมไขต่อ
ทนเจ็บพอ มันท้อมันแท้มากมาย
เหนื่อยมานาน เหนื่อยกายนั้นไม่เท่าไหร่
แต่ตามเธอเหนื่อยใจ...หมดลาน
