พอปานฟ้าผ่าแล้งแทงเข้ามาอยู่ในเอิก
ให้มันเสียบเจ็บเลิกกลางหัวใจอิคนโง่
คำหวานเขาเว้าหยอกบอกว่า ฮักกูหลาย
กูเลยตกเป็นควายเขาสนเคาเล่นจนว่า
ปากกะบอกว่าฮักกูแต่สูหลอยกันจนว่า
บ่มีดอกชาติหน้า มันต้องจบชาตินี้
**สิเอาดีกรีสี่สิบย้อมใจสูเฮ็ดได้กับกูสั้นตี๋
มันเจ็บคักล่ะน้อมื้อนี้ สูฟ้าวเอาหนีให้ไกลๆตา
สิฟ้อนอ่อนๆใส่พาขวัญเจ้า
สิผูกฝ้ายขาวข้างแขนเจ้าบ่าว
สิร่วมอวยพรอยู่ข้างเจ้าสาว
ให้ซุมสูสุขขีมั่นแก่น
อิหน้าโง่คนนี้ของอ้าย
สิร่วมอวยพรสู่ขวัญงานแต่ง
สิร่วมอยู่ยอมือสุดแขน
ฮ้องสั่งแฟน ว่ามาเด้อขวัญเอ้ย
สิฮ้องส่งใส่ฝ้ายผูกแขน ว่าสุดแล้วสุดท้ายสายแนน
ว่ามาเด้อขวัญเอ้ย