เบิ่งน้ำโขงไหล พัดพาใจให้คิดถึง ภาพเจ้ายังตราตรึง ห่วงคะนึงรำพึงหา
ฮัก...หลาย... พออยากฮ้องขึ้นฟ้า ว่าเป็นหยังคือจังพราก เฮ็ดเฮาจากกัน
เพียงแค่หลับตา ยังเห็นหน้าเจ้าคนไค ฮักเดียวบ่เปลี่ยนใจ โดนซำใด๋บ่แปรผัน
ฮัก...แฮง... บ่เคยแบ่งให้ไผ ตราบฟ้าดินสลาย บ่อาจคลายฮักมั่นที่มี
ฮือ ฮือ ฮือ .......
กี่พันปีฮักบ่จาง บาอาจล้างสัญญาที่มี ภพชาติใด๋ฮอดมื้อนี้ ฮักที่มีบ่เคยเสื่อมคลาย
ยังคอยถ่าอยู่หม่องเก่า หม่องที่เฮาผูกพันสัญญา คิดฮอดเด้อยังห่วงหา ให้กลับมาฮักกันคือเก่า
สิเกิดเป็นหยังจังใด๋กะซ่าง บ่เคยคิดซังเจ้าดอกคนดี ยังสิฮัก...เจ้าคือเก่า
สิภพชาติใด๋กะยังสิรอ แค่เพียงได้พ้อได้เห็นหน้าเจ้า คนที่ฮัก...เบิดชีวิต
ยอมสุอย่าง ยอมทุกสิ่ง ใจถวิล ฮักนิรันดร์กาล โอ โอ่ โอ้....
กี่พันปีฮักบ่จาง บาอาจล้างสัญญาที่มี ภพชาติใด๋ฮอดมื้อนี้ ฮักที่มีบ่เคยเสื่อมคลาย
ยังคอยถ่าอยู่หม่องเก่า หม่องที่เฮาผูกพันสัญญา คิดฮอดเด้อยังห่วงหา ให้กลับมาฮักกันคือเก่า
หมื่นพันปีฮักบ่จาง บ่อาจล้างสัญญาที่มี ภพชาติใด๋ฮอดมื้อนี้ ฮักที่มีบ่เคยเสื่อมคลาย
ยังคอยถ่าอยู่หม่องเก่า หม่องที่เฮาผูกพันสัญญา คิดฮอดเด้อยังห่วงหา ให้กลับมาฮักกันคือเก่า
