พระตีระฆังเสียงดังโม้งๆ น้ำต๋าอ้ายก่อใหลย้อยลง เป๋นเส้นเป๋นสาย
กึ๊ดฮอดวันนั้น เวลาต๋อน 5 โมงป๋าย หันตั๋วซ้อนรถป้อจาย ก๋ายหน้าอ้ายไปพอดี
ปิ๊กเตียวเข้ามา มานั่งศาลาด้วยความโศกเศร้า
หันอี่น้องซ้อนไปตวยเขา แป๋งหน้าจื่นใจ๋หวาน
พอต๋อน 6 โมง ก่อสั่นโหย่งๆ ได้หันข้อความ
แชทมาจากเฟสของคนงาม ผ่อหยั่งเรียงความพระคุณของแม่
ว่าเลิกกั๋นเหียบ๋อน้องคงรอกำนี้มาเมิน
เหมือนจะเป๋นข้อความเชื้อเชิญหื้อเฮาเดินออกไป
พิมพ์ยาวอะละ ข้อความซะป่ะ บะได้สนใจ
คงจะอัดอั๋นตั๋นใจ๋ ประโยคความใน เลิกกั๋นเหียบ๋อ
โทรฮ้องเปื้อนมาจะล้างน้ำตาด้วย 35 ดีกรี
จะย้อมหัวใจ๋ดวงนี้ ตี้มันบะเกยสมหวัง
ใจ๋หนึ่งก่อฮัก แหมใจ๋หนึ่งก่อจัง
พระตีระฆังย้ำเตือนฝังในหัวใจ๋
ว่าเลิกกั๋นเหียบ๋อน้องคงรอกำนี้มาเมิน
เหมือนจะเป๋นข้อความเชื้อเชิญหื้อเฮาเดินออกไป
พิมพ์ยาวอะละ ข้อความซะป่ะ บะได้สนใจ๋
คงจะอัดอั้นตั๋นใจ๋ ประโยคความใน เลิกกั๋นเหียบ๋อ
พระตีระฆัง ย้ำเตือนฝังในหัวใจ๋
