ความขื่นขมนี่มันช่างหวาน
ความเจ็บช้ำที่ฉันต้องการ
ต่อให้ทรมาน ฉันก็ยังจำได้ดี
คำว่ารักที่เธอเคยใช้
กลับมาทำร้ายฉันอยู่ทุกที
ยังเจ็บเก่งเหมือนเดิม
เจ็บแต่เรื่องของเธอ
หมอนที่กอดทุกวันที่เธอเคยใช้
ยังวางอยู่ที่เดิมไม่เคยไปไหน
กอดไว้ กลิ่นของเธอไม่หายไป
รูปที่ถ่ายด้วยกัน ฉันยังเก็บไว้
ยังวางอยู่ตรงนั้น ไม่เคยไปไหน
เก็บไว้ ตรงที่เดิมในหัวใจ
ยิ่งผ่านไปยิ่งเข้าใจทุกอย่าง
แต่ทำไมไม่เคยจะลืมเธอได้เลย
ความขื่นขมนี้มันช่างหวาน
ความเจ็บช้ำที่ฉันต้องการ
ต่อให้ทรมาน ฉันก็ยังจำได้ดี
คำว่ารักที่เธอเคยใช้
กลับมาทำร้ายฉันอยู่ทุกที
ยังเจ็บเก่งเหมือนเดิม
เจ็บแต่เรื่องของเธอ
คำคืนนั้นที่เราเคยใช้
รอยจูบนั้นที่เธอฝากไว้
ไม่ว่านานเท่าไหร่ หัวใจยังเจ็บทุกที
คำว่ารักที่เธอบอกฉัน
และความคิดถึงที่มีให้กัน
ไม่เคยลืมได้เลย ยังคงรอเหมือนเคย
ดาวที่เรานั่งมองด้วยกัน
เธอกอดกับฉัน เอาไว้ใต้แสงจันทร์
ความทรงจำในวันนั้น
วันนี้กลายเป็นแค่เพียงฝัน ที่ไม่มีเธอ
ยิ่งผ่านไปยิ่งเข้าใจทุกอย่าง
แต่ทำไมไม่เคยจะลืมเธอได้เลย
ความขื่นขมนี้มันช่างหวาน
ความเจ็บช้ำที่ฉันต้องการ
ต่อให้ทรมาน ฉันก็ยังจำได้ดี
คำว่ารักที่เธอเคยใช้
กลับมาทำร้ายฉันอยู่ทุกที
ยังเจ็บเก่งเหมือนเดิม
เจ็บกับเรื่องของเธอ
คำคืนนั้นที่เราเคยใช้
รอยจูบนั้นที่เธอฝากไว้
ไม่ว่านานเท่าไหร่ หัวใจยังเจ็บทุกที
คำว่ารักที่เธอบอกฉัน
และความคิดถึงที่มีให้กัน
ไม่เคยลืมได้เลย ยังคงรอเหมือนเคย
