น้ำไหลจ้น ไหลจ้น จ้น จ้น จ้น จ้น ก้ามทางอุบลผาแต้มสีปูน
สัญญากับแก้มจูนพูน จะมาเอาบุญวันออกพรรษา
อุตส่าห์ตัดชุดไว้รอ แล้วละก็คอยเก้อบ่เป็นท่า
สัญญาบ่เป็นสัญญา อ้ายบ่มาน้ำตาไหลริน
น้ำหมอกย้อย... เห็นแต่ฮอยสองเฮาที่เคยหย่าง
สองคนเคยเดินเคียงข้าง ปากอ้ายเว้าจะบ่แปรผัน
จะกอดเก็บใจไว้รอ แล้วละก็เธอลืมซะงั้น
เสียงน้ำโตนหินสูงชัน อ้ายบ่หันหรือมีสาวใหม่
* สาวพิบูลย์มังสาหาร ทรมารหัวใจเหลือเกิน
แก้มน้องที่ขาวเปิ่นเวิ่น อ้ายทำเมินบ่มาสนใจ
คงมีแก้มใหม่กว่าน้อง งามอ่องต่องเขาคงสดใส
สัญญาอ้ายถึงลืมไว อยู่ทางใด๋ยังมีคนคอย...
** น้ำไหลจ้น ไหลจ้น จ้นจ้นจ้นจ้น
จ้นจ้นจ้นจ้น ก้ามทางอุบลผาแต้มสีปูน
เสียงพิณเสียงแคนงานบุญ เขาพากันงานออกพรรษา
ส่วนน้องน้ำตามันไหล คิดฮอดอ้ายไปกับสายธารา
นัดแล้วอ้ายคือบ่มา ลืมสัญญาสาวพิบูลย์ยังรอ…
(ซ้ำ * / **)